เรื่องจริง

คิดเล่นๆ ว่าถ้าไม่มีสิ่งที่เหนือธรรมชาติใดๆ เลยจริงๆ

ถ้าทั้งหมดในชีวิตเราที่เราเห็น สามารถอธิบายได้ด้วยวิทยาศาสตร์ (อย่างน้อยก็วิทยาศาสตร์แบบที่เรารู้อยู่ตอนนี้)

“เรา” เป็นเพียงมวลก้อนหนึ่ง มีองค์ประกอบที่พอดี และถูกกระตุ้นโดยพลังงานในรูปแบบที่ลงล็อก

“เรา” เป็นเพียงผลผลิตที่เกิดจากความน่าจะเป็นหนึ่งๆ ใน sample space ขนาดใหญ่มหาศาล เราเป็นเพียงจุดๆ หนึ่งที่เป็นไปได้จากจุดอื่นๆ ที่นับไม่ถ้วน

ทั้งหมดที่เราฝัน ทั้งหมดที่เราหวัง ทั้งหมดที่เราเป็น มันจะมีความหมายอะไร

มีเราหรือไม่ มันก็ไม่ต่างกัน ความดีที่เราเคยเชื่อ คุณค่าที่เรารู้สึก มันจะมีความหมายอะไร

ทั้งหมดก็แค่เสื่อมสลายไปตามกาลเวลา จะความดีหรือความชั่วร้ายก็เสื่อมสลายไปเหมือนๆ กัน

 

Boston Marathon

ในบรรดางานวิ่งมาราธอนทั่วโลกนั้นหนึ่งในรายการที่โด่งดังที่สุดในโลกคือ Boston Marathon มันเป็นรายการที่โหดและหิน เพราะระยะทาง 42.195 กิโลเมตรของมันนั้นเป็นเส้นทางที่ลมแรง และที่ร้ายกาจที่สุดคือเนินเขาสี่เนินในช่วงปลายสุดของการแข่งกัน นักวิ่งที่เหนื่อยล้ามาตลอดเส้นทางหลายสิบกิโลเมตร

เนินเขาสี่เนินเขา แต่ละเนินพร้อมจะหยุดนักวิ่งไปทีละกลุ่ม ส่วนมากหยุุดวิ่งแล้วเดินไปข้างหน้า บ้างยอมแพ้ถอนตัวจากการแข่งขัน

จุดที่บีบหัวใจที่สุดคือเนินเขาสุดท้ายในระยะ 600 เมตรสุดท้าย มันมีความสูงเพียง 27 เมตรเท่านั้น แต่กับนักวิ่งที่วิ่งมากว่า 40 กิโลเมตร กับเนินเขาที่โหดหินถึงสามลูกก่อนหน้า เมื่อมองไปข้างหน้าเห็นเนินเขาอีกครั้งคนจำนวนมากก็พร้อมจะยอมแพ้ต่อมัน

แต่ถ้านักวิ่งเหล่านี้ผ่านไปได้ มันก็แค่อีกไม่กี่ร้อยเมตรเท่านั้น

ไม่กี่ร้อยเมตรเท่านั้นเทียบกับระยะทางหลายสิบกิโลเมตรที่พวกเขาผ่านมาได้ตั้งไกล

ปล. เล่าครั้งแรกโดย อ.อนันต์ ผลเพิ่ม ในวิชา Probability and Statistics ปีสามภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ม. เกษตร

ปล2. เห้ย ปล.แรกมันเจ็ดปีแล้วเรอะ !!!

 

Bike in A Day

อาทิตย์ที่แล้วอยู่ดีๆ ผมก็เห็นใครสักคนแชร์หน้า Facebook ของ “กรุงเทพฯ เมืองจักรยาน” เข้ามา ปรากฏว่าเป็นงานรวมตัวคนจักรยาน ไปดูหนังจักรยานที่สยาม

ผมเองจริงๆ มีแผนจะค่อยๆ ยืดระยะทางขี่จักรยานในเมืองออกไปให้ไกลขึ้นเรื่อยๆ อยู่แล้ว แต่เวลาขี่มักคิดระยะทางไปกลับ + เผื่อหมดแรงนิดหน่อยเพราะใช้จักรยานพับ เลยว่าจะค่อยๆ เพิ่มระยะทางไปเรื่อยๆ แต่พองานนี้เป็นการขี่ “ไปดูหนัง ก็กล้าพอจะไปไกลกว่าเดิมได้ เพราะยังไงดูหนังจบคงมีแรงขี่กลับแล้ว

ข้อดีของจักรยานคือมันสามารถแปลงร่างเป็น “คนเดินถนน” หรือ “ยานพาหนะ” ได้ตามแต่โอกาสจะอำนวย กติกาง่ายๆ ที่ใช้กันสากลทั่วโลกคือถ้าจะใช้ทางคนเดิน ก็อย่าขี่ เราสามารถจูงรถไปตามทางเดินได้ตามปรกติ ผมเองเวลาผ่านจุดที่ไม่มั่นใจเช่นอนุสาวรีย์ฯ ก็ยกรถขึ้นสะพานลอยเอา แต่ระหว่างอยู่บนสะพานก็ต้องเข็น ห้ามขี่

ข้อดีสำคัญอีกอย่างหนึ่งคือเราสามารถเปลี่ยนแผนได้ทุกเวลา จักรยานพับสามารถไปกับเราได้ทุกที่ ผมเปลี่ยนแผนการเดินทางกระทันหันเพราะจำได้ว่ามีร้านชาชักที่ไม่ได้มากินนานแล้วตั้งแต่สมัยมากับแก๊งป. โท ก็มาแวะเอาเสียดื้อๆ ไม่ต้องหาที่จอดรถแต่อย่างใด

ตัวงานจักรยานผมพบว่ามันค่อนข้างจะงงๆ สักหน่อย คือคนมาก็รู้กันแค่ว่าจะมีหนังเกี่ยวกับจักรยานฉายแล้วเป็นงานรวมตัวของคนจักรยานเยอะๆ คนมางานก็งงๆ นิดหน่อย แต่มาถึงแล้วมีกระทิงแดงแจกฟรีไม่อั้น ผมคุยกับคนข้างๆ แล้วทุกคนก็คล้ายๆ กันคือ ปรกติไม่กิน หรือไม่ก็ไม่เคยกินกระทิงแดงเลย กระทิงแดงคงต้องทำการบ้านอีกเยอะมากกว่าจะเจาะตลาดคนเล่นกีฬาในไทยได้

หนังก็สนุกดีตามสไตล์หนังอุดมการณ์ญี่ปุ่น เด็กหนุ่มผู้มีพรสวรรค์ ความเป็นหนึ่ง และชัยชนะ จบ

คอมเมนต์เรื่องจักรยานเสียหน่อย

  • ChevyBike ไม่ใช่จักรยานขี่จริงจัง มันเหมาะสำหรับผู่หญิงที่ต้องการขี่จักรยานบ้าง มากกว่า
  • น้ำหนักเบาพอใช้ แต่หลักอานสั้นเกินไปสำหรับผู้ชายสูง 170 เช่นผม ต้องหาสัก 550mm หรือ 600mm นั่นเลย ซึ่งหลักอานขนาด 30.2mm มันหาซื้อไม่ได้ ทำไมไม่ทำให้เข้ากับของ Dahon???
  • ล้อ 16 นิ้วทำให้อัตราทดต่ำมาก ขี่เกียร์สูงสุดแล้วยังปั่นลอยๆ กำลังคิดจะหาเฟืองท้าย 9 ซี่มาใส่แต่คงยากมาก คงต้องโมเฟืองหน้าให้เป็น 60 ซี่ขึ้นไป
  • ยางที่ให้มาคุณภาพไม่ดี ยางในผมแตกทั้งสองเส้นภายในเดือนเดียว ควรซื้อมาแล้วเปลี่ยนยางในทันที
  • ราคา 8900 คงไม่ต้องการอะไรมากนัก ในแง่ความคงทนมันก็โอเคดี
  • ถ้ามี hard case ขายด้วยจะเยี่ยมมาก เอาขึ้นเครื่องแล้วมันลำบาก
  • สีส่มมันแรง ไปไหนแล้วคนมอง ปั่นในสวนแล้วเด็กอยากได้ :)
  • โดยรวมนับว่าคุ้มราคา สำหรับคนคิดจะแบกจักรยานไปไหนมาไหนด้วยอย่างผม ผมบอกได้ว่าคิดไม่ผิดที่ซื้อตัวนี้
 

กว่าจะรู้ตัวอีกครั้ง

ในชีวิตที่หลายๆ ช่วงเวลา เราก็รู้สึกว่างเปล่า

เราเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆ

แม้จะคิดหลายๆ อย่าง วางแผนหลายๆ เรื่อง แต่ในบางนาที… เราก็ลืมไปว่าเราเดินไปเพื่ออะไร วางแผนไปเพื่ออะไร

กว่าจะรู้ตัวอีกครั้ง เราเดินทางเส้นทางที่เราหวังนั้นไว้……… มาไกลเสียแล้ว

เราประสบความสำเร็จ เราสมหวัง

แต่บางครั้งเราก็ถามตัวเอง ว่าเราทำทั้งหมดนี้มาเพื่ออะไร

แต่เมื่อเรามองกระจกอีกครั้ง

เราก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป