ส่วนใหญ่คนอ่านบล็อกผมคงอ่านผ่าน Feed กัน แต่ถ้าใครไม่รู้ ก็มาบอกว่าผมย้ายโฮสต์แล้วครับ

ผมย้ายโฮสต์ทั้งที่มีสัญญาเหลืออยู่อีกประมาณปีกว่าๆ ทั้งโฮสต์และโดเมน แต่กรณีที่เจอน่าจะเป็นกรณีที่น่าเก็บไปคิดพอสมควร

ผมเลือกโฮสต์ของผมเองหลัง Blognone นานพอสมควร ในตอนนั้นเลือกโดยอาศัยบทเรียนจาก Blognone มาบ้าง ที่สำคัญคือเลือกคนที่ทำกิจการแนวนี้จริงๆ เพราะ Blognone ช่วงแรกประสบปัญหาผู้ให้บริการเกิดอาการไม่อยากทำต่อกันดื้อๆ

การเลือกครั้งนั้นแม้จะเลือกถูกเข้าว่าพอสมควร แต่ก็เลือกผู้ให้บริการเป็นบริษัทดูมั่นคงดี และมีกิจการหลักเป็นผู้ให้บริการโฮสต์

ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรใช่ไหมครับ?

จริง ไม่มีปัญหาอะไรเท่าใหร่ในช่วงปีที่ผ่านมา แต่แล้วก็เกิดปัญหาขึ้นสองครั้งเมื่อเว็บผมโดนแฮกเอาไฟล์ pirate มาวาง ประจวบกับวันดีคืนดีผู้ให้บริการก็จะอัพเกรดเซิร์ฟเวอร์พอดี

ปัญหาแรกผ่านไป โดยทางโฮสต์โทรแจ้งว่า limit ใกล้เต็ม (น่าประทับใจมาก) แต่เมื่อถามถึงอาการลึกกว่านั้น ก็ไม่มีคำตอบใดๆ นอกจากให้ไปดู log เอาเอง…

ผมแก้ปัญหาแรกไปได้ ต่อมาคือความผิดพลาดเมื่อ ทางโฮสต์แจ้งว่าผมไม่ได้ใช้บริการโดเมนกับเขา ทำให้ย้ายโดเมนให้ไม่ได้

ความคิดที่ว่าซื้อที่เดียวปัญหาจะได้น้อยๆ นี่สูญสลายมาก นี่เป็นประเด็นแรก

ปัญหาทุกอย่างแก้ไขได้ แน่นอน….

ทุกครั้งที่ผมส่งอีเมลไปติดต่อเพื่อแก้ไข ทางโฮสต์เดิมนั้นให้บริการดีมาก ไม่เคยมีเมลไหนผมถูกตอบกลับโดยใช้เวลานานกว่าครึ่งชั่วโมงเลย แต่น่าสนใจมากว่าผู้ตอบนั้นสลับเพศแทบทุกครั้งไป ความสนุกของเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่ออีเมลประมาณหนึ่งในสี่เป็นการทวนปัญหาเดิมใหม่ทั้งหมด!!!

ผมเริ่มคิดในใจ “WTF!!!”

อีเมล 26 ฉบับเด้งไปมา จนได้ข้อสรุปสุดท้ายคือผมมีอำนาจในการจัดการโดเมนด้วยตัวเอง และสิ่งแรกที่ทำคือการย้ายโดเมนไปใช้กับโฮสต์อื่น!

เรื่องนี้สอนให้รู้ดีเลย

• บางทีอะไรเล็กๆ ง่ายๆ ก็ดีกว่ามาก Cyberbeing.biz ที่ Blognone ใช้นั้นแม้จะไม่เป็นบริษัท การตอบสนองช้ากว่าในบางกรณี แต่เมื่อสอบถามได้แล้ว “รู้เรื่อง” เสมอ แถมช่วยแก้ปัญหากับผมหลายต่อหลายครั้ง
• การ Scale บริษัทใหญ่โดยระบบไม่ใหญ่ตามนี่มันนรกมาก ประเด็นพวกนี้จะง่ายลงมากถ้าโฮสต์ที่มีซัพพอร์ตหลายคน จะมีระบบติดตามเคส และให้หมายเลขอ้างอิงกับผม เก็บข้อมูลการดำเนินงาน ฯลฯ