7 thoughts on “What happen to Thai books?”

1. จริงๆไม่ใช่ว่า”เริ่ม”ไม่ต่างนะ ผมว่าตอนนี้ราคาหนังสือไทยและหนังสือในยุโรปนั้นเกือบจะเท่ากันแล้ว ยิ่งถ้าเทียบว่าหนังสือในยุโรปมีตัวเลือกมากกว่า มีช่วงเวลาลดราคาจากราคาหลายพันบาทเป็นไม่ถึงสองร้อยบาท

   ทุกวันนี้ผมเดินผ่านร้านหนังสือรวมผลงาน Rembrandt หรือ Da Vinci จากเล่มละ 60 ยูโร เหลือแค 4 ยูโร แต่ก็ยังไม่มีคนซื้อ (ขนาดหนังสือใหญ่พอๆกับพจนานุกรมฉบับราชฯ)

   ผมคิดว่าเป็นเพราะประชากรไทยกลุ่มหนึ่งมีกำลังซื้อมาก ในขณะที่ประชากรโดยรวมในประเทศไม่ใช่อย่างนั้น หนังสือที่ขายกันทั้งหลายก็ขายเพื่อคนกลุ่มที่มีกำลังซื้อ ไม่ใช่ขายคนโดยรวม

2. คุณชาติ กอบจิตติเคยตั้งคำถามแบบนี้เหมือนกันเมื่อสิบกว่าปีก่อน
   ผมอ่านเจอจากคำนำในนิยายเรื่อง “เวลา”
   สำนักพิมพ์หอนของคุณชาติเองเลยพยายามต่อสู้ทำหนังสือราคาถูกออกมา
   ด้วยการพิมพ์หนังสือด้วยกระดาษปรู๊ฟ ไม่ใช้กระดาษปอนด์ที่แพง (แต่สวย)
   เมื่อก่อนหนังสือแกเล่มละไม่ถึงร้อย แต่เดี๋ยวนี้ก็เริ่มขยับไปร้อยนิดๆ แล้ว

   เวลามีประเด็นเรื่องหนังสือแพงผมนึกถึงแกทุกที

3. เรื่องคุณภาพกับราคาหนังสือนี้คงแล้วแค่บุคคลครับ

   สำหรับบางคนที่สะสมหนังสือ คุณภาพการผลิตของหนังสือก็ถือเป็นเรื่องสำคัญของเค้า ถึงแม้ไม่ได้มากไปกว่าคุณภาพของเนื้อหา แ่ต่มันคงได้เรื่องจิตใจน่ะครับ

   ผมกลับคิดว่าน่าจะมีทางเืลือกให้มากกว่าเช่น ออกมาเป็น 2 รูปแบบเหมือนที่หนังสือต่างประเทศทำคือ ออกหนังสือแบบ ปกแข็ง (hardcopy) ก่อน พอหนังสือขายได้ดี ก็ออกแบบกระดาษปรู๊ฟ (paperback) ออกมา เราอาจจะกลับกันก็ได้คือ ออกแบบ กระดาษปรู๊ฟก่อนเพราะถูกกว่า แล้วค่อยออก แบบสวยๆให้นักสะสมครับ

4. เดี๋ยวนี้ผมซื้อหนังสือที่พันพิพย์งามฯ ครับ ประเภทไปคุ้ยๆ กองเอา หลายครั้งเล่มไม่ถึง 100 บาทอ่านได้ตั้งนาน บางก็มีเรื่องที่น่าอ่านอย่างไม่น่าเชื่อรวมอยู่ด้วย.

   อาจจะถึงเวลาของ e-book แล้ว? แบบที่พิมพ์มาสวยๆ ก็เป็นของนักสะสมไป

5. หนังสืออ่านนอกเวลาเล่มเล็กๆ ที่ใช้กระดาษปรู๊ฟห่วยๆ พิมพ์ ราคาไม่กี่สิบบาท ไม่มีให้เห็นแล้ว

   ก็ยังสงสัยอยู่ว่า เดี๋ยวนี้เด็กๆ อ่านหนังสืออ่านนอกเวลากันจากไหน

6. ตอบ Oakyman
   ผมเดินที่ร้านคิโนะคูนิยะ พารากอน ก็ยังเห็นหนังสืออ่านนอกเวลามีจำหน่ายนะครับ ทำเป็นชั้นแยกต่างหากเลย แต่พิมพ์ด้วยกระดาษปอนด์หมดแล้ว เล่มนึงก็ร้อยบาทขึ้นไป

   สมัยผมซื้ออ่านเนี่ยเล่มละสามสิบบาทเอง

7. อันที่จริง ต้นทุนหลักของหนังสือ อาจจะไม่ใช่กระดาษเสมอไปครับ

   เริ่มจาก ค่า distribute ซึ่งเกิดจากค่าขนส่งที่สูงขึ้น (35-45% ของราคาขาย) ทำให้เหลือถึง สนพ. 55-65% ของราคาปก

   ค่าลิขสิทธิ์ ซึ่งแทบไม่เคยมีในสมัยก่อน(สำหรับหนังสือนอก) ก็กลายเป็นต้นทุนอย่างน้อยก็ 5-10% ของราคาขาย (หมายความว่าอาจจะเป็น 10-20% ของราคาต้นทุนก็ได้ เพราะราคาขาย คือราคาที่บวกกำไรไปแล้ว)

   ค่าคงที่ต่างๆ ซึ่งแพงขึ้นมาก เช่น ค่าแปล, ค่าใช้จ่ายจิปาถะ, ค่าเพลท ซึ่งหากยอดขายไม่มาก เช่นพวกหนังสือเฉพาะกลุ่ม ตรงนี้อาจจะกลายเป็นต้นทุนหลักแทน

   โดยรวมแล้ว สำหรับหนังสือที่ยอดขายไม่มาก ค่ากระดาษอาจจะเป็นต้นทุนเพียงส่วนเดียวส่วนเล็กๆ ขณะที่ยอดขายหนังสือบางแนว แทบจะไม่เพิ่มขึ้น หรืออาจจะน้อยลงด้วยซ้ำ เนื่องจากไม่มีที่บนชั้นขายหนังสือ (เพราะโดนหนังสือดารา หรือนิยายนายนั่นกับยายนี่เบียดตกชั้น) การเปลี่ยนไปใช้กระดาษคุณภาพต่ำลง ช่วยลดราคาจากปกได้ไม่น่าจะเกิน 10% ครับ (นอกเสียจากจะเป็นหนังสือที่ขายดีมากๆ จนค่ากระดาษซึ่งเป็นต้นทุนผันแปร ไม่ใช่ต้นทุนหลัก ดูพวกหนังสือสอนการใช้ windows เป็นตัวอย่าง)

   ไม่ต้องกลัวว่าหนังสือบางแนวจะกลายเป็นของบูชา เพราะสุดท้าย หนังสือที่ไม่ใช่แนวตลาด ถ้าจะแปลเป็นไทยต้องลงทุนสูง ก็คงไม่มีใครพิมพ์ครับ ปล่อยให้หนังสือแนวตลาดครองเมือง ส่วนคนที่อยากจะอ่านอะไรมากกว่านั้น คงต้องไปซื้อหนังสือภาษาอื่นแทน

Comments are closed.