หลายครั้งที่เราถูกสอนให้ดำเนินชีวิตไปอย่างมีเป้าหมาย เราจึงมุ่งสร้างเป้าหมายให้กับชีวิตของเรา แล้วเดินหน้าอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อจะไปถึงเป้าหมายพวกนั้น
แต่ไม่รู้กี่ครั้งแต่กี่ครั้ง เมื่อเรายืนอยู่บนจุดที่เราเคยไขว่คว้า เรากลับพบว่าที่ตรงนั้นไม่ใช่ปลายทางที่เราจะหยุด เราสร้างเป้าหมายใหม่ที่ปลายขอบฟ้า แล้วก็เริ่มเดินอีกครั้ง
วันหนึ่งเราอาจจะเดินผ่านใครสักคน แล้วเขาก็ถามเราว่า เรากำลังเดินไปทำไมกัน
วันหนึ่งเราอาจจะตอบคำถามนี้ไม่ได้
วันหนึ่งเราก็แค่มองคนอื่นๆ เดินผ่านเราไป
ใครจะรู้….
เมื่อเราได้หยุดนั่งนิ่งๆ แล้วมองไปรอบๆ
เราอาจจะเจอเป้าหมายที่เราต้องการจริงๆ
นั่นซินะครับ
เป้าหมายที่แท้ ก็อยู่แค่ปลายเท้า