นักเรียน – นี่ครับรายงาน
ครู – เธอพิมพ์มาเหรอนี่
นักเรียน – ครับ ผมลายมือไม่สวยเลยพิมพ์มาส่งครับ
ครู – ใครใช้ให้เธอพิมพ์มา กลับไปทำมาใหม่ให้ทันส่งนะ
นักเรียน – แต่ผมค้นคว้ารายงานอย่างดีเลยนะครับ ถ้าครูลองอ่านดู
ครู – แล้วเธอพิมพ์มาทำไม กลับไปทำมาใหม่
ตอนครูสั่ง มีระบุรึเปล่าว่าให้เขียนด้วยลายมือหรือให้พิมพ์?
เอ คงไม่เกี่ยวหรอกมั้ง รึเกี่ยว รึไม่เกี่ยว
ไม่ส่งว้อย จิตพิสัย + คะแนนเก็บสามสิบคะแนนเอง
รายงานนี่คะแนนดิบคงราวๆ 5 ทิ้งได้ แล้วไปกวดตอน มิดเทอม กับไฟนอล
ทำมาตลอดเลยนะเนี่ย ไม่ให้พิมพ์ ไม่ส่ง
เคยเห็นแต่ ครูรับแต่งานพิมพ์ ไม่รับงานเขียน
– คงเป็นความระแวงของครูหรือป่าวครับ การให้เขียนรายงาน ในความคิดของครูบ้างคนเลยเป็นการป้องการทำซ้ำ หรือการก้อปปี้รายงานมาจากของเพื่อน..
(แต่อย่างไรก็ดีก็ไม่แน่ใจว่า การเขียนด้วยลายมือครูเองจะมีเวลามานั้นอ่านไหม เพราะให้เป็นพิมพ์คอมมาก้ต้องใช้เวลาในการอ่านอยู่มาก..)
– ส่วนบางท่านเห็นว่าให้ส่งเป็นงานพิมพ์ – เพราะอ่านครับ – เลยแน่ใจว่าถ้าลอกกันมา ก็ต้องรู้แน่ๆ ก็พิมพ์มาเถอะ ขออ่านง่ายๆ
– คิดว่าการทำรายงาน จริงๆ แล้วหวังผล 2 ประการมากกว่า คือ 1. ความรู้ในเรื่องนั้นๆ และ 2. วิธีการได้มาซึ่งความรู้นั้น
– โลกไปไกลมาจนการทำรายงานนั้นได้จากทั้งการแปะมวลความรู้ และประมวลความรู้…
– คิดว่า ปัญหานี้จริงๆ อยู่ที่ไหน และแก้ยังไงดีครับ อาจารย์ลิ่ว
ถ้าเป็นต่างประเทศ (ออสเตรเลียก็มี) ในโรงเรียนจะมี software สำหรับเปรียบเทียบข้อความของรายงานกับข้อความบนอินเทอร์เน็ต ว่านักเรียนได้ทำการ “แปะ”มวลความรู้ หรือ ประมวลความรู้มาครับ (เรียกเป็นภาษาอังกฤษว่า Plagiarism)
แต่เมืองไทย ช่างมันเถอะ แค่จะหานักเรียนที่เอา”ความรู้”จากอินเทอร์เน็ตมาแปะในรายงานยังยากเลยมั้ง -_-‘ เพราะอย่างน้อย มันก็ต้องแปลก่อนเอามาใส่ในรายงานลอกเพื่อนสบายกว่าเยอะ
แต่ถ้ารายงานภาษาไทย พิมพ์น่าจะยากกว่านะ
เพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยมีข้อมูลอะไรอัพเดทมากนักหรอก นอกจากข่าว ต้องคิดเองมากกว่าอีก
ถ้าครูสั่งให้เขียนส่ง ก็ทำผิดคำสั่งหนิ :P
ครูเค้ามีเจตนาอะไรรึเปล่า ที่ให้เขียน
ก็ไปเขียนที่พิมพ์มาละกัน