วันนี้ในงาน Chrome โดนเรียกขึ้นเวทีไม่รู้ตัว (แอบขาสั่นนะนั่น) แต่คำถามหนึ่งที่คิดได้คือ จะแนะนำอะไรให้กับนักพัฒนาคนอื่นๆ

ผมแนะถึง Chrome Extension ว่ามันเป็นเครื่องมือที่ดี ที่เราจะเล่นกับเว็บได้มากมาย แต่สิ่งสำคัญอย่างแรกคือเราต้องคิดก่อนว่าเราจะทำอะไร

ปัญหาของเมืองไทยตอนนี้ไม่ใช่เราขาดนักพัฒนา แต่เราเต็มไปด้วยนักพัฒนาที่มีแต่ yet another ….

การทำตามอย่างไม่ใช่เรื่องเลวร้ายไปซะหมด การเรียนรู้จากคนอื่นเป็นเรื่องที่ดี แต่สำคัญคือในงานแต่ละชิ้นเราต้องการความแตกต่างแม้จะเล็กน้อย

ครั้งหนึ่ง exteen เคยเป็นเว็บบล็อกสำหรับเด็กคอสเพลย์, Blognone เองก็เคยเป็น Slashdot in Thai แล้วเราค่อยสร้างความแตกต่างออกมาจากตรงนั้น

ผมเคยคุยกับ @nattachai บอกว่าเด็กๆ ที่ทำเกมบ้านเราไม่ได้แย่ ระบบดี เกมดี แต่มันไม่สนุก, หรือบางทีก็ไม่ได้ต่างจากเกมอื่นๆ ที่หลายครั้ง “แจกฟรี”

เราไม่ได้ขาดโปรแกรมเมอร์ขนาดนั้น (จริงๆ โปรแกรมเมอร์เก่งๆ บ้านเราก็คงเรียกได้ว่า “ขาดแคลน”) แต่เราขาดคนอย่าง Sid Meier อย่างมาก คนที่อาจจะเขียนโปรแกรมไม่เป็นเลย แต่บอกได้ว่าทำอย่างนี้แล้วมันสนุก

เราควรเริ่มจากปัญหา เราควรสอนใ้หเด็กๆ กล้า กล้าลอง กล้าทำผิด กล้าเริ่มใหม่

หลายครั้งเราแค่ไม่กล้าเริ่ม หลายครั้งมันก็แค่การ copy code จาก tutorial มาทำตาม เราแค่ต้องเริ่ม เราแค่ต้องลอง เราต้องกล้าแหวกแนว

ผิดก็แค่เริ่มใหม่อีกที ไอเดียไม่เวิร์คก็คิดใหม่อีกอัน

เราต้องสอนให้เด็กเริ่มจากปัญหา สอนให้มองเห็นโอกาสในวิกฤติ สอนให้กล้าที่จะลงมือแก้ไขมัน

เราต้องถือว่าการที่เด็กจบมาแล้วสามารถบอกกับคนทั้งโลกได้กว่า ไม่เก่ง ไม่สามารถ และทำไม่ได้ เป็นผลผลิตของความล้มเหลวในการศึกษาอย่างสิ้นเชิง

น่าตกใจที่ผลเช่นนี้มีมากมาย