หลายคนอาจจะเคยเห็นว่า ผมมักเขียนถึงโค้ดที่ผมแก้แล้วขึ้นต้นบทความด้วยคำว่า “แม่ง”

มันไม่สุภาพนัก แต่คำว่าแม่งนี่แหละ ที่เป็นแรงผลักดันโค้ดพวกนี้ให้ออกมาอย่างรวดเร็ว ไร้ความวอกแวกใดๆ

ไม่ต้องฟังเพลง ไม่สนใจเกม ไม่สนใจกินข้าว โค้ดให้เร็ว แก้อด้วยความเร็วสูง อ่านด้วยความเร็วสูงมาก

ผมเรียกมันว่า Angry Driven Development (ADD)

ใน Test Deriven Development (TDD) เราอาจจะเริ่มทุกอย่างด้วยการออกแบบการเทส แต่ใน ADD เราเริ่มมันด้วยคำว่า “แม่ง”

ความเร็วในการพัฒนาขึ้นกับคำสร้อยต่อท้ายคำว่าแม่ง เช่น “แม่ง เอ๊ย…” ก็จะเร็วขึ้นอีกขั้น ถ้าสร้อยเริ่มมากขึ้น การพัฒนาจะเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

ไม่นอน ไม่กิน ไม่คุย ไม่พัก เปิดโปรเจคแล้วต้องจบ รวดเดียวเท่านั้น

เคยทำได้ 8 ชั่วโมงรวด หลับเป็นตาย….