หนังสือเล่มที่ 4 ของปีนี้ที่อ่านจบ เป็นเรื่องราวของนักบำบัดจิตวิทยา เขียนพาเราเข้าไปประสบกับการบำบัดของคนไข้ 5 คน รวมถึงตัวนักบำบัดเอง (ที่ไปให้คนอื่นบำบัด)
หนังสือเล่าถึงประสบการณ์ว่าทำไมคนเราจึงต้องไปบำบัด สร้างภาพให้คนเข้าใจว่าคนเราบางครั้งก็ผ่านเรื่องราวหนักหนาเกินไปที่หาทางออกไม่ได้ และการบำบัดก็อาจจะเป็นทางหนึ่ง พร้อมกับการหาสาเหตุของพฤติกรรมที่นำไปสู่การพบปัญหานั้นซ้ำๆ
หนังสือเขียนสนุก และตลกในบางมุมอยู่เรื่อยๆ ไม่น่าแปลกใจเลยที่มันเป็นหนังสือขายดีอยู่นาน ขณะเดียวกันก็เล่าถึงปัญหาภาพใหญ่ที่คนอเมริกันนิยมการใช้ยารักษาแทนการบำบัด เพราะได้ผลเร็วกว่า
อ่านได้เรื่อยๆ เหมือนอ่านนิยาย เนื้อเรื่องสลับหว่างอาจจะทำให้งงบ้างช่วงแรกๆ แต่พออ่านจบแล้วรู้สึกผูกพันกับทั้งสี่คน ในมุมหนึ่งก็คงคิดได้ว่าหากมีเรื่องร้ายแรงในชีวิตแล้วรับไม่ไหว ก็อาจจะต้องหาคนบำบัดไปนั่งคุยด้วยเหมือนกัน
