at last

ปีใหม่ที่ผ่านมานั่งอุทิศชีวิตให้ drupal และ blognone

ผลน่าพอใจ CPU ลดไป 1/5 ใช้งานไปได้อีกนาน

 

Privacy

แม้จะรู้ว่า Facebook มีประโยชน์มาก แต่โดยส่วนตัวแล้วผมมักเลือกที่จะเก็บข้อมูลเป็นส่วนตัวมากกว่านั้น

Other คือ Only Me ทั้งหมด ครับ

 

steak

ลงเนย...

วางเนื้อที่หมักไว้ก่อน

รอสุก...

แล้วเสิร์ฟ

 

บทสนทนาของคนเคยรัก

งานนี้เห็นทวีตจาก @isAMare เลยได้ไปดู จริงๆ แล้วก็คิดไว้นานแล้วว่าจะไปหาละคนที่ไม่ใช่ละครเพลงตลาดหลักของ Scenario ดูบ้าง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ดูจนวันนี้ เรื่องบทสนทนาของคนเคยรัก

เนื่องจากไปดูวันสุดท้าย และรอบสุดท้ายจบไปแล้วคงไม่ต้องกลัวสปอยอะไรกัน เรื่องราวคือคนสองคนมาเจอกัน นั่งคุยกัน แล้วจบด้วยการฆ่ากัน (งงม่ะ)

  • จากเนื้อเรื่องและชื่อเรื่องพอบอกให้รู้ได้ว่าเป็นเรื่องของ “แฟนเก่า” มานั่งคุยกัน
  • ความพยายามเขียนบทในค่อนเรื่องแรกคือให้คนดูรู้สึกว่านี่คือบทสนทนาของคนรักที่ “เลิกกันด้วยดี” ซึ่งก็นับว่าสำเร็จดี
  • บทพยายามปูเรื่อง “ครู” แบบหยอดๆ ไว้แต่แรก ว่าครูตายแล้ว แล้วหลบออกไป
  • ความหวังที่จะกลับมาเหมือนเดิม มันจะเหมือนเดิมได้ไหม ทำไมคุยกันดีแล้วถึงเป็นไปไม่ได้ เป็นคำถามที่เกิดขึ้นระหว่างทางของบทสนทนา คำถามเหล่านี้หยอดให้คนดูตามไปเรื่อยๆ ตลอดเนื้อเรื่อง
  • อยู่ๆ ก็ต่างคนต่างไปหยิบปืนแล้วก็มายิงกัน ผู้ชายตาย ผู้หญิงอาลัย…

ข้อสังเกต

  • บทเปิดเรื่องจริงๆ คือนางเอกพูดเรื่องที่ยืมกางเกงนางเอกมาใส่ บ่งบอกเนื้อเรื่องก่อนหน้านั้น
  • ต่างคนต่างพร้อมจะยิงกันแต่แรก ต่างคนต่างรู้ว่านี่คือจุดจบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้?
  • บอกอีกที มันเป็นจุดจบที่ทั้งสองตกลงกันไว้ก่อนแล้ว??
  • เธอไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขาไม่ทันได้บอกเธอก่อนตาย มันไม่สำคัญ เพราะมันให้อภัยไม่ได้

วิจารณ์

  • นักแสดงเล่นดีมาก สายตาไม่มีหลุดเผลอออกนอกเนื้อเรื่อง เช่นเผลอมองคนดูอะไรแบบนั้น
  • @warong @isAMare ดูจะไม่ buy กับบทยิงๆ กันนัก แต่ผมเฉยๆ
  • จุดที่ขัดใจผม คือ “ของฝาก” (ที่ใช้ดำเนินเรื่องจำนวนมาก) ถ้าทั้งคู่รู้ว่าต้องยิงกัน จะให้ของฝากทำไมกัน?
  • ที่ผมไม่ชอบจริงๆ คือการอ้างถึงเรื่องข้างนอกเยอะมาก หลายเรื่องเช่น feminist หรือ Vibrator (ชื่อหนัง) ยังไม่เป็นไร เพราะเล่าท้าวความเยอะ แต่บางเรื่องก็ผ่านมาแล้วผ่านไป แบบอึ้งๆ
  • อีกเรื่องที่ผมเจอแบบนี้คือหนักเรื่องเพื่อนสนิทที่ผู้กำกับพยายามบอกว่าคนอินกับเจ้าชายน้อย จะได้อะไรมากกว่า แต่ด้วยบทที่อัดมาเยอะเกินไป กลับทำให้ผมรู้สึกขาดอะไรไปที่ไม่ได้อ่านหนังสือที่ว่า
  • เรื่องนี้ก็เช่นกัน ผมไม่เคยอ่านหนังสือของรงค์ วงศ์สวรรค์ ก็รู้สึกว่ามันขาดอะไรไป เหมือนรู้เรื่องไม่ครบที่คนเขียนบทอยากจะบอก
  • production ยังมีพลาดบ้าง บางจุดเสียงเพลงดังเกินไป ฟังไม่ออกหายไปหลายประโยค (แต่เจอไมค์หอนในหงส์ เหนือมังกรมาแล้วผมก็พร้อมให้อภัยล่ะ)

เรื่องหน้าถ้าไม่ติดอะไรก็น่าจะไปดูอีกครับ บัตร 250 บาทงานนี้ดูได้บ่อยๆ ถ้าหาก๊วนไปด้วยได้