เวลาอ่านนิยายรัก คงเป็นเรื่องปรกติที่คู่แท้ในเรื่องจะสามารถสื่อใจถึงกันได้อย่างน่าอัศจรรย์
เธออาจจะมองท้องฟ้าเมื่อคิดถึงเขา และในเสี้ยววินาทีนั้นเอง เขาก็อาจจะมองไปที่เมฆก้อนเดียวกัน ความรักและความรู้สึกที่ดีของเขาและเธอเหมือนไม่มีอะไรมากั้นกลางได้
โลกความเป็นจริงไม่สวยงามเช่นนั้น ในความเป็นจริงแล้วขณะที่เธอกำลังมองท้องฟ้า เขาอาจจะกำลังทำงานหามรุ่งหามค่ำหรืออาจจะดูหนังสักเรื่อง ความโรแมนติคในหนังนั้นน่าซึ้งใจเพราะในโลกความเป็นจริงแล้ว เราคงอยากได้สัมผัสกับความรู้สึกเช่นนั้นนักครั้ง
แต่กลับมาในโลกความเป็นจริง มันจะเป็นเรื่องดีจริงๆ หรือหากหัวใจของเราโหยหาใครสักคน
เรามองท้องฟ้า แล้วถามฟ้าว่าอีกคนที่เราคิดถึงนั้นเป็นอย่างไรบ้าง ใครคนนั้นจะคิดถึงเราเหมือนกันบ้างไหม
เรื่องน่าเศร้าคือ ไม่ว่าอีกคนนั้นจะมองไปที่เมฆก้อนเดียวกับเราหรือไม่
ฟ้าก็ไม่เคยบอกเราแม้แต่ครั้งเดียว….