หลังจากรอมานานแสน
ในที่สุดมันก็มา
ไม่ใช่ Android
ไม่ใช่ Dell E
ไม่ใช่ X200 Tablet
แต่มันคือ
ไอติมรสมะนาว
ให้ตายเถอะครับ กว่าจะออกมาได้ ต้องไปกินในร้านอยู่นานเท่าใหร่ ลูกละ 10 บาทเนี่ย
อันนี้ 69 บาท 725 กรัม กินกันให้สนุก
จริงๆ แล้วถ้าใครเคยไปกินหมูกะทะกับผมก็จะเห็นว่ามันโซ้ยไอติมพอๆ กับหมูอยู่แล้วนะ
[พี่เฮ้าส์เขียนเรื่องนี้](http://house.exteen.com/20080826/entry)ไว้พอดี เลยเอามาต่อมั่ง
ผมประณามการกระทำของกลุ่มพันธมิตรฯ หลายต่อหลายครั้งว่าเป็นการกระทำของสื่อชั้นเลว ที่ไม่ได้มุ่งสร้างความเข้าใจในข้อเท็จจริงตามหน้าที่ แต่เป็นเครื่องมือแสวงหาผลประโยชน์ของกลุ่มทุนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น
มาวันนี้ ผมต้องบอกอย่างเดียวกันกับพี่เฮ้าส์ ว่าผมเข้าใจผิดมาโดยตลอด พันธมิตรไม่ใช่อะไรเลย ไม่ใช่สื่อ ไม่ใช่ม๊อบ แต่พันธมิตรคือกบฏอย่างชัดแจ้ง
การกระทำของพันธมิตร เกินกว่าประกาศสิทธิมนุษยชนพื้นฐานฉบับใดๆ จะให้การรับรองไว้อย่างแน่นอน และไม่ควรมีการแถลงการจากกลุ่มใดๆ เพื่อสร้างความชอบธรรมกับกลุ่มนี้อีกต่อไป
ไม่ว่างเขียนมาหลายวัน จริงๆ แล้วมีบทความเชิงเทคนิคจำนวนมากที่ผมอยากจะเขียนอยู่เรื่อยๆ แต่ยังไม่ได้เขียนเพราะติดงานหลายๆ อย่าง และพบว่าการเขียนบทความที่คิดไว้ว่าจะกลายเป็นหนังสือนั้นใช้พลังมากกว่าที่คิดเยอะมาก
แต่วันนี้ขอแว่บมาเขียนเรื่องสั้นๆ สักหน่อยจากความเห็นล่าสุดในบทความเรื่อง [We’re just pity](http://lewcpe.com/blog/archives/688/were-just-pity/)
ไม่แน่ใจว่าหลายคนสังเกตรึเปล่า แต่บทความที่ผมเขียนและอ้างถึงแนวคิดของคนหลายๆ คนนั้น มีไม่น้อยเลยที่ความคิดเหล่านั้นเป็นความคิดที่ผมไม่เห็นด้วยแม้แต่น้อย แต่ความคิดเหล่านั้นเป็นความคิดที่__มีนัยสำคัญ__ที่ผมจะกลับไปนั่งคิดถึงและกลั่นกรองมันออกมาเป็นบล็อกซึ่งหลายๆ ครั้งเป็นแค่การสรุปสาระสำคัญของแนวคิดตามความเข้าใจของผมเอง
มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจากรุ่นพี่ของผมเรื่องคนขับสามล้อถูกหวย เป็นเรื่องของคนขับสามล้อที่ถูกหวยมูลค่าหลายล้านบาท ชีวิตที่รายได้ต่อเดือนไม่ถึงหนึ่งหมื่นบาทกลับมีเงินที่คนทำงานเงินเดือนมากๆ ยังเห็นอยู่เพียงไกลๆ
เขาใช้เงินนั้นหมดไปในเวลาไม่กี่วัน….. แล้วกลับไปขับสามล้อตามเดิม
มีรายการทีวีรายการหนึ่งไปถามเขาว่าเขาเสียดายเงินหลายล้านนั้นบ้างไหมที่ใช้หมดไปอย่างรวดเร็ว
คนขับสามล้อนั้นตอบว่าไม่เสียใจ และถามกลับว่าจะมีสักกี่คนในโลกนี้กันที่มีโอกาสใช้เงินได้อย่างเขา
น่าสนใจ!!!
แน่นอนผมเห็นด้วยกับการผลาญเงินโดยไม่คิดถึงสภาพความเป็นอยู่ที่อาจจะดีขึ้นจากเงินจำนวนนั้นได้ แต่เรื่องราวนี้ไม่ว่ามันจะจริงหรือไม่ มันเตือนให้ผมคิดว่ากี่ครั้งกันที่ผมจมอยู่ในความกลัวจนกระทั่งไม่กล้าทำอะไรบางอย่างที่ตั้งใจจะทำมาเป็นเวลานานแสนนาน ผมพลาดอะไรไปบ้างทั้งที่ผมไม่ควรพลาดมันไป
ปล. สำหรับน้องๆ ที่รอโจทย์ Shell Script
– ข้อแรก จงเขียนโปรแกรมตัดประโยคแรกของแต่ละบรรทัดใน Text file
– ข้อสอง จงเขียนโปรแกรมตัด e-mail ทั้งหมดใน text file (ใช้ regular expression)
– เรียงคำสั่งที่ใช้บ่อยที่สุดสิบคำสั่งแรกออกมา (มีเฉลยอยู่แถวนี้ด้วยนะ)
– เขียนโปรแกรมตัด Title ของเว็บ รับ argument เป็น url (ใช้ curl หรือไม่ก็ wget)
ผมเคยได้ยินบิล เกตต์พูดว่าอนาคตของคอมพิวเตอร์คือโทรศัพท์มือถือมานานมากแล้วตั้งแต่สมัย OLPC ออกมาใหม่ๆ ผมเข้าใจมาเสมอว่านั่นเป็นเรื่องของการเมืองเพราะ OLPC มีท่าทีผลักดันโอเพนซอร์สอย่างแข็งกร้าว
แต่มาวันนี้ต้องยอมรับว่าผมเข้าใจผิด และบิล เกตต์ มองโลกได้ไกลกว่าคนอย่างผมหลายก้าวนัก
ผมมาตระหนักความจริงข้อนี้เอาตอนที่เขียนข่าว[โทรศัพท์มือถือใน Blognone](http://www.blognone.com/topics/mobile) เพิ่มขึ้นในช่วงหลังมานี้ ต้องยอมรับว่ามันเพิ่มยอดผู้เข้าชมเว็บได้อย่างทรงประสิทธิภาพทีเดียว
มาร์คเคยบอกผมว่ามีคนบอกมาอีกที (งงเปล่า?) ว่าสิ่งหนึ่งที่ Blognone ต่างจากเว็บอื่นๆ คือคนเข้ามาอ่านเว็บนี้ปรับตัวเข้ากับเว็บ แทนที่ตัวเว็บจะปรับตัวเข้าหาคนอ่าน
ผมยินดีกับจุดแข็งเช่นนี้ แต่ขณะเดียวกันต้องยอมรับว่าผมคาดหมายให้ Blognone กลายเป็นสื่อกระแสหลักไปด้วยในเวลาเดียวกัน ขณะที่ Blognone นำเสนอข่าวต่อต้านการปิดกั้นข้อมูลข่าวสาร และสนับสนุนโอเพนซอร์ส เราก็มีนโยบายชัดเจนที่จะต้อนรับบทความทางการค้าหลากหลายรูปแบบ อย่าง Press Release และ Blognone Jobs ก็นับว่าเป็นโครงการที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดีทั้งคู่
ความสำเร็จในแง่ปริมาณคนของข่าวโทรศัพท์มือถือเป็นอีกประเด็นหนึ่งที่ผมสนใจ เราอาจจะต้องวางสัดส่วนข่าว “กระแสหลัก” กับข่าว “ชี้นำสังคม” ไปในสัดส่วนที่พอเหมาะเพื่อให้โลกได้รับรู้อีกด้านหนึ่ง และขณะเดียวกัน เราต้องการความมั่นใจว่าคนที่รับรู้อีกด้าน ไม่ได้มีแค่คนที่อยู่ “อีกด้าน” รับรู้กันเอง
ความตั้งใจของผมแล้ว ความพอเหมาะระหว่างข่าวแต่ละด้านน่าจะทำได้โดยการที่ผู้สนใจแต่ละด้านเขียนข่าวกันเอง เมื่อคิดว่าข่าวอีกด้านน้อยเกินไปแล้วก็จะมีความพยายามที่จะเขียนข่าวในเรื่องอื่นๆ เพิ่มเข้ามา
เราพบว่าเราคงไปถึงจุดนั้นได้ยาก
Blognone ยังต้องพยายามชี้นำชุมชนของเราให้เป็นชุมชนแห่งการให้ (Contribute) โดยให้ทุกคนให้ส่วนเล็กๆ ของตัวเอง เช่นหนึ่งคนเขียนหนึ่งข่าวต่อเดือน ด้วยยอดสมาชิกหกพันคน เราจะมีข่าวอ่านกันวันละ 20 ข่าว น่าจะมากกว่าเซ็คชั่น Sci-Tech ของหนังสือพิมพ์เล่มไหนๆ
เรากำลังไปถึงจุดนั้น ตัวเลขปีที่แล้วจำนวนคนเขียนเราเริ่มกระจายตัวขึ้น แต่เริ่มหยุดนิ่งในช่วงหลายเดือนมานี้ อาจจะถึงเวลาที่เราต้องคิดแนวทางใหม่ๆ กันอีกครั้ง