ตรงๆ ง่ายๆ กับพ่อแม่คู่หนึ่ง

ไม่มีอะไรมากครับ วันนี้เบื่อๆ เลยไปหาหนังดู แถวบ้านผมมีแต่หนังพากษ์ไทยซะเยอะ ถ้าจะดูหนังเสียงในฟิล์มก็ต้องดูเรื่องที่คนดูเยอะๆ หน่อย ก็ได้ new moon มาหนึ่งเรื่อง ที่นั่งกลางโรงพอดี แม้จะไปซื้อตั๋วห้านาทีก่อนเริ่มฉาย เพราะเราไปคนเดียว

สิ่งที่พบน่าทึ่มากคือข้างๆ เป็นครอบครัวสี่คนลูกประมาณ 4-5 ขวบสองคน คงมาดูหนังฉลองวันพ่อ

ผมโตมาในสังคมที่สาวๆ รุ่นราวคราวเดียวกับผมกลัวความไม่พร้อมของการมีครอบครัวมากๆ ทำให้ผมไม่เข้าใจพ่อแม่สองคนนี้เลยแม้แต่น้อย

ผมไม่คิดว่าคนรุ่นผม หรือรุ่นพ่อแม่น้องสองคนนั้น ซึ่งไม่น่าจะแก่กว่าผมสักกี่ปีจะคิดไม่ได้ ว่าเด็กห้าขวบเอาเข้าไปยัดไว้ในโรงหนังมืดๆ สองชั่วโมง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้น้องเค้าเงียบๆ ไม่รบกวนคนรอบข้าง

คิดได้ไงว่ะ ลากลูกมาดูหนัง???

ผมเข้าใจอยู่ว่า คนสองคนควรมีเวลาทำกิจกรรมอะไรอย่างนี้บ้าง แตนั่นหมายถึงคุณควรหาคนดูแลน้องเขาให้เรียบร้อย ก่อนที่คุณจะมาดูหนังหรือมหรสพอื่นๆ ที่ต้องการความเงียบเช่นนี้ ไม่ใช่การที่คุณพยายามให้คนในสังคมมาร่วมรับผิดชอบน้องเขาไปกับคุณ

ไม่นับว่า new moon ไม่ใช่หนังที่ผมไม่คิดว่าเด็กห้าขวบควรได้ดูเท่าใหร่

พ่อน้องสองคนรักลูกมากครับ ระหว่างเรื่องมีเว้นวรรคไปอธิบายเรื่องราวให้น้องสองคนได้เข้าใจอยู่เป็นระยะ

เวรจริงๆ