กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว โลกคอมพิวเตอร์ คือวิศวกร วิศวกร และวิศวกร

พวกเขาออกแบบทุกอย่างโดยมีหลักวิชาการ ทุกอย่างที่ใส่เข้ามามีหน้าที่ชัดเจน ทุกอย่างเกิดจากการเรียนรู้ และการแก้ปัญหาที่เคยเกิดขึ้น การเรียนรู้จากความผิดพลาดเดิม เพิ่มเติมระบบเพื่อแก้ไขไปเรื่อยๆ

วันหนึ่งระบบที่ได้รับการแก้ไขปัญหาไปแล้วจำนวนมหาศาล กลับสร้างปัญหาใหม่คือมันซับซ้อนเกินไป จนไม่มีใครเข้าใจมันได้ทั้งหมด แม้แต่ตัววิศวกรเองก็ตาม ปัญหาที่สำคัญที่สุด คือลูกค้าที่ต้องมาใช้งานนั้นไม่สามารถเข้าถึงความสามารถที่จำเป็นได้

แล้วโลกก็ให้กำเนิด….. เซลล์ ที่ปรึกษา และฝ่ายการตลาด

โลกให้ความหวังว่าพวกเขาจะเป็นตัวกลางระหว่างคนเทคนิค กับระบบที่ซับซ้อนไม่รู้จบ ให้สามารถเชื่อมต่อกับลูกค้าได้อย่างสมบูรณ์ คนกลุ่มนี้น่าจะเข้าใจระบบเป็นอย่างดี และจัดสรรสิ่งที่จำเป็นให้กับลูกค้า สร้างความเข้าใจระหว่างองค์ประกอบทั้งสามได้

นั่นคือความฝัน

ความเป็นจริงคือ พวกเขาสามารถสร้างสรรค์สิ่งใหม่ขึ้นมาจากอากาศได้อย่างน่ามหัศจรรย์ และไม่มีใครเลยที่เข้าใจสิ่งเหล่านั้นแม้แต่พวกเขาเอง

ทุกวันนี้เมื่อมีการสร้างระบบขึ้นมาระบบหนึ่ง นี่คือสิ่งที่คุณจะได้ยิน

เราจะสร้างเว็บที่เชื่อมต่อทุกคนเข้าด้วยกันในแบบ Social ตามแนวทาง Web2.0 โดยเชื่อมต่อกับหลังบ้านผ่านสถาปัตยกรรม SOA และทำงานอยู่บน Cloud ส่วนข้อมูลนั้นจะเชื่อมต่อถึงกันได้ผ่านทางมาตรฐาน XML”

คุณรู้ไหมมันแปลว่าอะไร?… มันคือเว็บบอร์ด มี RSS (XML) shoutbox (Social) ต่อกับ SQL Sever (SOA????) และลงอยู่ใน VM ตัวนึง

What theeee……….