เนื่องจากช่วงนี้ตกงานครับ เลยเป็นโอกาสอันดีที่จะไปต่อใบขับขี่เสียให้เรียบร้อย แม้ว่าจะหมดอายุในอีกสามเดือนข้างหน้าก็ตาม
จริงๆ แล้วภาพแย่ๆ ของการทำใบขับขี่นั้นสำหรับผมจะมีบ้างก็สมัยฟังพ่อเล่าให้ฟังว่ามันทำยากนักหนายังไง กับอีกครั้งคือตอนไปสอบเองที่เสียเวลาไปทั้งวัน แต่พอมีโอกาสต้องไปทำใบขับขี่ใหม่เนื่องจากกระเป๋าตังค์หายก็พบว่ามันไม่ได้น่ากลัวอะไรอย่างนั้นเลย ทุกอย่างใช้เวลาดูสมเหตุผลดีพอสมควร
และวันนี้ การทำใบขับขี่ก็ “รับน้อง” ผมจนได้
ข้อควรรู้เบื้องต้น
– การทำใบขับขี่แบบ 5 ปี ต่อไปอีก 5 ปี ใช้เวลา “อย่างน้อยที่สุด” คือ 1.5 ชั่วโมง ในกรณีที่คุณฟลุคเข้าไปคนท้ายๆ ของชุดแล้วได้ทดสอบพอดี
– ต้องดูหนังอีก 53 นาที หนังทำดีใช้ได้แต่นานเกินไป เนื้อเรื่องหลายส่วนยืดอย่างไม่จำเป็น ตัดลงเหลือ 40 นาทีจะดีขึ้น
– ข้อมูลไม่แน่น น่าจะมีสรุปหน่อยว่าการกระทำที่ไม่ดีนี่มันมีผลรวมๆ ที่เก็บมาได้ยังไงบ้าง
– บุหรี่เต็มเรื่อง แต่ไร้หมอกแห่งศีลธรรม
– ไม่ต้องใช้ใบรับรองแพทย์นะ
– ทำบัตรมี 5 ช่อง คนนึง 2-3 นาทีก็เสร็จ เก็บค่าถ่ายรูป 100 บาท ยิ้มได้!!! แถมถ่ายสองรูปให้เลือก (สาวก่อนผมยิ้มร่าเลย..)
ความบัดซบมันเริ่มขึ้น เมื่อผมยื่นฟอร์มใบแรกไป แล้วเจ้าหน้าที่เดินกลับมาบอกว่า “น้องคะที่อยู่น้องไม่ตรงกับในทะเบียนราษฏร์นะคะ ขอสำเนาทะเบียนบ้านด้วย….”
สปอยล่วงหน้าคือแถวบ้านผมมีการจัดระเบัยบเลขที่บ้านใหม่ครับ ทีนี้ไอ้ผมก็ไม่มีทะเบียนบ้านใหม่ บ้านเลขที่เดิมนั้นก็ใช้กันมาตั้งแต่รุ่นปู่
เจ้าหน้าที่ดูไม่ตกอกตกใจอะไร คงเพราะมีคนโดนกันหลายหมื่นหลายแสนจนชิน เลยบอกให้ผมไปทดสอบให้เสร็จก่อนเลย แล้วค่อยไปคัดสำเนาทะเบียนราษฎร์ที่เขตเอาทีหลัง
ผมเข้าไปถึงตอน 9.30 ทดสอบเสร็จจนบ่มสุกแล้วก็ออกมาตอน 11.10 ครับ ออกมาเจ้าหน้าที่ก็บอกว่าน้องไปเขตได้เลย “แล้วกลับมาให้ทันบ่ายสามนะ….” (ไปเขตไหนก็ได้ เขตบางขุนเทียนนั้นอยู่ห่างไปไม่ถึง 10 กิโลเท่านั้น๗
ขับรถไปเขตบางขุนเทียน เทียบท่าเวลา 11.40 เดินไปขอบัตรคิว เจ้าหน้าที่ตรงประชาสัมพันธ์ก็บอกว่า 21 คิวนะคะ…
สำนักงานเขตยุคใหม่รับใช้ประชาชนครับ น่าประทับใจมากๆ ผมใช้เวลาเพียง 2 นาทีก็ได้สำเนาทะเบียนบ้านที่ update แล้วออกมาสองใบ
แต่ก่อนนั้นแม่งรอไปสองชั่วโมงเต็ม!!!
ผมพบว่าสำนักงานเขตนี่ “ราชการ” ฉิบหายเลยครับ อารมณ์เดียวกับที่ผมเจอที่ ม. เลย
– คำร้องประเภท 1 รอช่อง 14-18 นะครับ
– ห้าช่องคนทำอยู่คนนึง
– ช่องข้างเคียงนั่งว่าง
– จัดประเภทกันอีท่าไหนไม่รู้ ของผมสองนาที บางคน 20 นาที
ผมรอจนอ่าน The Cardinal of Kremlin จบไปสองบท หลับไปอีกตื่น จนผ่านไป 20 คิวแล้วเคาท์เตอร์ข้างๆ เพิ่งเรียกว่า “ช่องนี้ก็ได้นะครับ”
ตอนนั้นก็ถึงคิวผมพอดี….
อีกห้าปีผมก็ต้องเจอนะเนี่ย!