เมืองสองร้อย เป็นเมืองที่มีประชากรอยู่สองร้อยคนพอดิบพอดี แบ่งเป็นผู้ชายและผู้หญิงอย่างละร้อย ทุกคนมีชื่อตั้งแต่ศูนย์ถึงร้อยเก้าสิบเก้า ผู้หญิงทุกคนมีชื่อเรียงกันตั้งแต่ศูนย์ถึงเก้าสิบเก้า ผู้ชายนั้นเรียงตั้งแต่หนึ่งร้อยไปถึงร้อยเก้าสิบเก้า

นางสาวศูนย์นั้นแอบมองนายศูนย์มานานแล้วเธอมองเขาด้วยความชื่นชม เธอแอบมองนายศูนย์ทุกครั้ง เมื่อเขาทำงานเขาดูเข้มแข็ง เมื่อเขายื่นมือช่วยเหลือใครสักคน เขากลับดูอ่อนโยนอย่างประหลาด

นายศูนย์แอบมองนางสาวหนึ่งด้วยความพึงใจ เธอช่างอ่อนหวาน เป็นตัวของตัวเอง คงจะดีไม่น้อยถ้าได้ใช้ชีวิจตร่วมกับเธอ

นางสาวหนึ่งแอบมองแอบมองนายหนึ่งพร้อมกับแอบอมยิ้ม เขาช่างดูตลก ร่าเริง ทุกครั้งที่เธอกำลังต้องการใครสักคน เขานี่ล่ะที่เธออยากให้อยู่ใกล้ๆ

…….

…….

ฯลฯ

เมืองสองร้อยมีสองร้อยคน ทุกคนอธยาศัยดี มีน้ำใจต่อกัน ดูเป็นเมืองที่อบอุ่น

แต่คนในเมืองสองร้อยนั้นเหล่า กลับอ้างว้าง