ความแตกต่างอย่างหนึ่งในวัยมทำงานที่ต่างจากวัยเรียนคือทางเลือกที่มีมากมายในชีวิต ที่จริงแล้วชีวิตทุกๆ วันในการทำงานคือทางเลือกที่เราต้องตัดสินใจตลอดเวลา ขณะที่เมื่อเราเรียน หากเราพลาดพลั้ง เราเพียงต้องลุกขึ้นมา แล้วทำสิ่งที่อยู่ข้างหน้าให้ดีที่สุด แต่ในการทำงาน ที่เราต้องตัดสินใจทุกอย่างเอง เราสามารถเลือกย้อนกลับไปยังจุดที่เราผ่านมาแล้วได้

เมื่อความรับผิดชอบอยู่กับตัวเราเต็มตัว เรามีสิทธิเลือกที่จะทุ่มเทเวลา หรือละทิ้งอะไรบางอย่าง เราอาจจะย้อนกลับไปหาสิ่งที่เราเคยละจากมันไป

นี่อาจจะเป็นความยากลำบากของชีวิต ทางเลือกที่เราโหยหาจะได้มาตลอดชีวิตนักเรียนของเรา

ขณะที่เรายืนอยู่จุดหนึ่ง มักจะมีข้อสงสัยอยู่เสมอว่าเราืยืนอยู่ในจุดที่ดีแล้วจริงๆ หรือ เราจะโหยหาชีวิตที่สุขสบายในจุดที่ผ่านมา เราจะสงสัยว่ามันเป็นเพียงการระลึกถึงอดีต หรือเราไม่มีความสุขกับปัจจุบันกันแน่

ขณะที่เต็มไปด้วยความไม่แน่ใจ ชีิวิตและเวลาจะบังคับให้เราต้องเลือกเดินต่อไปข้่างหน้า ไม่ว่าจะซ้ายหรือขวา เราก็ต้องเดินต่อไป เมื่อเราเดินออกไป เราอาจจะยิ้มให้กับสิบก้าวที่แล้วของเรา หรือร้องไห้ให้กับแปดก้าวที่ผ่านมา แต่เราก็ยังคงต้องก้าวต่อไป

เส้นทางของเราจะไปจบตรงไหนกัน เราเท่านั้นที่จะรู้….