ในเรื่อง Batman ภาค Nolan เราได้พบกับการ “คืนความดี” ให้กับแบตแมนในท้ายที่สุด หลังจากต้องจมกับความผิดที่ตัวเองไม่ได้ก่ออยู่ถึงแปดปี
เมื่อดูเรื่องราวดำเนินไป เราอาจจะตั้งคำถามกับตัวเองว่าถ้าเป็นเรา จะทนแบบแบตแมนได้หรือไม่ เราเริ่มรู้สึกเกลียดเมืองนี้ที่ช่างใจดำกับคนที่สละทุกอย่าง จมอยู่ในความผิด คนเมืองนี้ไม่เพียงเลือกที่จะลืมความดีที่แบตแมนเคยทำ แต่กลับไล่ล่าอย่าไงลดละ
แต่ในมุมหนึ่งหากเรามองกลับไป สิ่งที่ฮีโร่ทำคือการใส่ภาพอันเลวร้ายของตัวเองใส่ให้กับคนทั้งเมือง เขาเลือกเส้นทางนั้นเอง มันควรหรือที่เราจะเอามาตรความดีจากมุมที่เราอยู่ไปวัดมุมที่ชาวเมืองในเรื่องไม่มีวันได้รับรู้
ในภาพหากมองภาพเราเองเป็นผู้เสียสละ เป็นผู้รับความเลวร้ายเอาไว้
เราคงบอกมไม่ได้ว่ามันยุติธรรมสำหรับเรา
แต่เราก็คงไปบอกว่าคนอื่นเลวร้ายที่มองไม่เห็นความพยายามของเราที่จะรับความเลวร้ายไว้เช่นกัน
สำหรับแบตแมนแล้วก๊อตแธมผิดอะไร?
ผมว่าไม่ผิดอะไรเลยครับ ถ้าจะบอกว่าก๊อตแธมไม่มีกฏหมายที่รัดกุมหรือผู้นำที่แข็งแกร่งพอที่จะคอยประมือกับคนร้ายหัวรุนแรงที่โผล่ออกมาเป็นระลอกๆ จนทำให้บรู๊ซไม่สามารถวางมือออกจากการเป็นศาลเตี้ย และทำให้คนรักที่อยู่รอบข้างไม่สามารถฝากชีวิตไว้ได้อย่างมีความสุขนั้น ผมว่าแบตแมนไม่สามารถโยนความผิดไปสู่เมืองหรือพลเมืองที่บริสุทธิ๋ต่างๆไว้ได้เลย ทุกคนต่างรักชีวิตและกลัวแก่ความตายเลยทำให้ไม่สามารถลุกขึ้นมาอุทิตตัวเองแก่ผู้อื่นๆในสังคมที่ตนไม่รู้จัก อย่างน้อยถ้าทำ ก็คงทำอย่างมีขอบเขตุหรือตามสมรรถนะที่ตนมี ผมว่าการมีความหวังในเรื่องของปาฏิหาริย์นั้นไม่ได้เป็นสิ่งผิด กลับกลายผลักดันเป็นแรงบันดาลใจทำให้มีชีวิตอยู่ต่อไปอีกต่างหาก บรู๊ซผิดเองที่ไม่กลัวตาย เขาเป็นคนที่มีทุกอย่างที่โชคร้ายที่เสียพ่อแม่ไปตั้งแต่เด็ก เขาไม่ต้องขวนขวายดิ้นรนนอกจากไล่ล่าค้นหาความหมายของชีวิตและตนเอง ชีวิตผู้ใหญ่เขามีแค่เรเชลที่ตนเชื่อเสมอว่าจะรอวันที่เขาวางมือจากวงการและมีครอบครัวไปด้วยกัน ซึ่งต่างจากความเป็นจริงที่ตนไม่เคยรู้ในช่วงแปดปีที่ผ่านมา จนทำให้ไม่สามารถยกโทษให้ตัวเองจากการเสียเขาไปได้เลย นอกจากนี้ บรู๊ซมีทรัพย์มหาศาลที่คนอื่นไม่มี เลยทำให้ทำในสื่งที่คนอื่นทำไม่ได้ เช่นการลงทุนคิดค้นนวัตกรรมในยุทโธปกรณ์ที่หลอมเขาเป็นแบตแมนมาถึงปัจจุบัน