6 thoughts on “นักการเมืองมันชั่ว”

1. นักการเมืองหลายๆคน เช่น อภิสิทธิ์ และรสนา ก็สร้างตัวเองขึ้นมาจากการสร้างภาพลักษณ์ว่าตัวเอง “ไม่ชัว” ซึ่งสุดท้ายแล้วเราก็พบว่าทั้งคู่ก็ “ชั่ว” อยู่ดีในมุมมองหลายๆมุม

   ผมมองในมุมกลับกันว่า การที่เราคิดว่านักการเมืองนั้นชั่ว มันเกิดจากการที่สังคมไทยไม่ชอบระบบการเมืองที่มีการต่อรองอำนาจ ถ้าคิดเห็นไม่ตรงกันก็จะหาว่าอีกฝ่ายนั้นชั่วร้าย จึงทำให้การเมืองรูปแบบกำจัดฝ่ายตรงข้ามนั้นอยู่คู่กับไทยตลอดมา

   แนวคิดดี-ชั่วแบบนี้ จึงเป็นสิ่งที่ทำให้ชนกลุ่มหนึ่งสังคมไทย ต้องการอำนาจเบ็ดเสร็จ ที่มีคุณธรรมความดีแบบตำหนิมิได้ เพื่อที่จะขจัด”ความชั่วร้าย”ไม่ว่าจะแลกกับอะไรก็ตาม

2. ผมคิดว่า ปัจจุบันมีความคุ้มค่าสูงอยู่แล้ว เพียงแต่มันไม่ถูกต้องและไม่มีใครพูดกัน (จริงๆ ก็คงเป็นเกือบทุกอาชีพนะ เรื่องไม่ถูกต้องที่ไม่ยอมบอกกันตรงๆ ว่ามันมีพ่วงกับอาชีพนั้นๆ ที่เราเคยคุยกันก็เช่นหมอรับเงินดีเทลยา :P หรือนักข่าวรับเงินแหล่งข่าว ฯลฯ)

   ดังนั้นผมคิดว่าการเพิ่มความคุ้มค่าเพื่อทดแทนความสูญเสีย น่าจะยังไม่ช่วยมาก วิธีการที่ดีคือลดความเสี่ยง หรือลดงาน/ลดขนาดไปเลยดีกว่า

   ผมสนับสนุนให้รัฐมีขนาดเล็ก แต่ก็ยังมีแรงแค่

   1. ทำตัวเองให้มีรายได้เป็นเงินน้อยๆ จะได้เสียภาษีน้อยๆ
   2. การเสียภาษีน้อยๆ น่าจะทำให้รัฐต้องเล็กลงซักวันนึง
   3. เอาพลังชีวิตเราไปทำงานแทนรัฐไปเลย เช่น ทำงานให้ท้องถิ่นในสิ่งที่เราถนัด
   4. สนับสนุนให้เกิดการพัฒนาที่ไม่ต้องพึ่งรัฐ ไม่ว่าจะเป็นการศึกษา, การรวมตัวของชมรมต่างๆ, หรือแม้แต่หากเราสร้างสินค้า/บริการที่มีประสิทธิภาพ มันจะทำให้ราคาไม่แพงและทำให้ส่วนอื่นๆ มีต้นทุนต่ำ พัฒนาต่อง่าย

   ตอบบล็อกนี้่เหมือนตอบบล็อกรุ่นน้องอีกที่เลยครับ ที่ http://www.arjin.com/2010/06/blog-post_12.html?showComment=1276415694721#c5570866427232334996

3. มันก็คงจะเป็นแบบ

   เขาดีต่อเราคนเดียว แต่ร้ายกับคนทั้งโลก เราก็ว่าเขาเลวไม่ได้

   เขาเลวต่อเราคนเดียว แต่ดีกับคนทั้งโลก เราก็ว่าเขาดีไม่ได้

   หรืออย่างน้อยก็ไม่เต็มปากเต็มคำ

4. @iMenn ผมพิจารณาเฉพาะความคุ้มค่าที่เกิดขึ้นบนโต๊ะอย่างถูกต้องน่ะครับ

   เพราะประเด็นคือจะนำ “คนดี” (หรืออย่างน้อยคนที่อ้างว่าตัวเองดี) ให้ลงสนามมาวัดกันเสียที ไม่ต้องอ้างโน่นอ้างนี้

5. ผมว่าในที่สุด นักการเมือง คือรูปแบบสูงสุดของการต่อรองและรักษาผลประโยชน์

   ผลประโยชน์ของใครบ้าง ต่อประชาชนชาวไทย ประชาชนที่ชอบพรรคการเมืองที่สังกัด ประชาชนเขตที่เค้าอยู่ ประชาชนที่เลือกเขา กลุ่มล็อบบี้ลิสต์ กลุ่มผลประโยชน์

   ทรัพยากรทั้งหลายมีจำกัด ทั้งเงินภาษี งบประมาณรัฐ กฎหมาย ระเบียบข้อบังคับ ทันที่ที่ตัดสินเลือกปุ๊บ จะมีคนได้ และจะมีคนที่ไม่ได้

   คนที่ได้ ก็ว่าดี คนที่ไม่ได้ ก็ว่าอีกฝั่งมันเลว แล้วไม่หยุดที่ความคิด ใส่ร้าย โจมตี ขุดโคตรเหง้ามาดิสเครดิต ทาสีฝั่งตรงข้ามเป็นปีศาจ แต่แล้วไง วันหน้าก็กลับมาจูบปากกอดคอกันได้ ปล่อยให้ชาวบ้านที่โดยไม่รู้เท่าทันความคิดรวบยอด เคยหลงเชื่อเต้นตาม งงเป็นไก่ตาแตก

6. Pingback: LewCPE's Blog - ราษฎรผู้เป็นตัวแทนความคิดเห็น

Comments are closed.