ไม่ได้เขียนเรื่องหนักๆ มานาน เอาสักหน่อย ว่ากันง่ายๆ ผมเชื่อในประชาธิปไตยครับ

ไม่ได้เชื่อเพราะมันเป็นระบอบที่ดี ไม่ได้เชื่อว่ามันเป็นความถูกต้อง แต่ผมเชื่อเพราะมันเป็นทางที่ดีที่สุด (ในโลกปัจจุบัน) ที่จะหาทางออกร่วมระหว่างความต้องการของคนจำนวนมากในระดับประเทศ ภายใต้ทรัพยากรที่จำกัดและต้องมีการจัดสรรกัน

ด้วยการศึกษาที่ดีขึ้น ด้วยการสำนึกในสิทธิของตน ทุกวันนี้คนกำลังเรียกร้อง “ส่วน” ของตนกันอย่างต่อเนือง แน่นอนคนที่มีโอกาสดีกว่าก็อยากจะได้โอกาสสูงสุด (ซึ่งก็ได้มาตลอดจริงๆ ล่ะ) แต่คนที่ขาดโอกาสก็ย่อมไม่ยอมยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

สุดท้ายแล้วอำนาจในการปกครองทั้งหมดต้องผ่านประชาชนทางการโหวต

สุดท้ายแล้วทหารเป็นเพียงเครื่องมือหนึ่งในการปกครอง และดำเนินการต่างๆ

ภายใต้ภาวะที่เราต้องคุยกันว่าทำอย่างนั้นอย่างนี้จะไม่มีปฎิวัติ ยากที่เราจะฝันว่าปฎิวัติครั้งที่แล้วจะเป็นครั้งสุดท้าย

กลไกมันเดินหน้าไป เทคโนโลยี การสื่อสาร การแลกเปลี่ยนเกิดขึ้นโดยไม่มีใครหยุดมันได้

ไม่มีอะไรพร้อมสำหรับการเริ่มต้น การเริ่มต้นทุกครั้งเร็วเกินไปเสมอ เพราะมันคือการเริ่มต้น

note:

1. ถ้าทรัพยากรไม่จำกัด เช่นที่ดินมีไม่จำกัด น้ำมีไม่จำกัด พลังงานมีไม่จำกัด เห็นไม่ตรงกันก็ไล่ให้แยกประเทศกันไปได้เลยครับ ง่ายดี
2. หรือถ้าไม่คิดว่าต้องจัดสรรกัน เอาปืนกดหัวคนที่ไม่เห็นตรงกัน จับเป็นทาส กลับไปเป็นรัฐทาส ก็ง่ายดีอีกเช่นกัน แต่แบบนี้ชัดว่าชั่วร้าย

อ่อ ย้ำอีกครั้ง สุดท้ายในที่นี้คือสุดท้ายในโลกปัจจุบัน (ถ้าโลกเราผ่านยุคนี้ไปได้นะ..)