โลกทั้งโลก

ประมาณสิบกว่าปีก่อน ผมเคยทะเลาะกับเพื่อนคนหนึ่งอย่างรุนแรงมาก มากจนผมจำได้มาจนทุกวันนี้

เราทะเลาะกันเรื่องเค้กก้อนละห้าบาทหนึ่งก้อน…..

เรื่องราวไม่ซับซ้อน ตามตรรกะทางความคิดในสมัยนั้น เนื่องจากว่าเราไม่มีเงินพอที่จะซื้อเค้กก้อนนั้นมาได้ เราจึงรวมเงินกันสามคนที่จะซื้อเค้กมาได้หนึ่งก่อน โดยผมเป็นคนออกเงินมากที่สุด (สามบาท)

ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อเราซื้อเค้กก้อนนั้นมา แล้วผมยืนยันว่าเราไม่ควรแบ่งเค้กให้เท่าๆ กันเพราะผมเป็นคนออกเงินมากที่สุด

ผมนึกถึงปัญหาในครั้งนั้นด้วยรอยยิ้มกับประสบการณ์ที่ผ่านมาในวัยเด็ก แต่วันหนึ่งแล้ว ผมก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา

ผมลืมอะไรบางอย่าง….

ผมลืมไปแล้วว่าปัญหานี้มันยิ่งใหญ่เพียงใดกับผมในเวลานั้น…

ผมไม่สามารถเข้าใจได้อีกต่อไป ว่าเงินสามบาทที่ผมนำไปทะเลาะกับเพื่อนนั้นมีความหมายต่อผมเพียงใด

ในกระบวนการช่วยเหลือผู้อื่นนั้น มุมมองอย่างหนึ่งที่สำคัญคือการเข้าใจให้ได้ว่าความคิดเช่นใดจึงสร้างปัญหานี้ขึ้นมา

ผมมองตัวเอง แล้วพบว่าน่าเศร้า เมื่อปัญหาหลายๆ อย่างที่ผมเคยประสบกับตัวเองโดยตรง แต่กลับไม่สามารถให้คำแนะนำใครได้อีกต่อไป เพราะไม่สามารถเข้าใจได้อีกต่อไปแล้วว่าทำไมในตอนนั้นจึงมีปัญหา

เช่นเดียวกับที่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมจึงยินดีทะเลาะกับเพื่อนด้วยเงินสามบาท ผมไม่เข้าใจว่าทำไมการอ่านหนังสือหลายๆ ชั่วโมงเพื่อเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยจึงยากนัก

คงดีไม่น้อยหากโลกเราจะมีวิธีบันทึกความรู้สึกและความนึกคิดเอาไว้ ให้เราได้เรียนรู้ และทำความเข้าใจกับประสบการณ์ของเราเอง ที่เราจะสามารถเข้าใจผู้อื่นที่มีประสบการณ์เดียวกับเราได้อย่างแท้จริง

 

lewcpe

CTO at MFEC PLC. Chief Editor at Blognone.com

 

One thought on “โลกทั้งโลก

Comments are closed.