5 thoughts on “อย่างไร?”

1. บริษัทจะมีเสรีภาพทางการจัดการได้อย่างไรถ้าปล่อยให้ปัจเจกชนต้องก้มหน้าติดพื้น ไม่สามารถพูด แสดงความคิดเห็น หรือถกเถียงได้อย่างอิสระเพราะอีกฝ่ายเข้ามาทำงานก่อนแค่หนึ่งปี (แถมมันยังอาจจะอายุน้อยกว่าเราตั้งหลายปีด้วยซ้ำ แต่ว่ามันเป็นเด็กเส้นใหญ่)

   รับน้องมันก็แค่จำลองชีวิตจริง ที่เราอาจต้องพบเจอในชีวิตก้าวต่อไปค่ะ

2. Aoyoyo – ผมทำงานมาสองปี ผมก็ยังเห็นว่าที่บอกว่ารับน้องมันเป็นการจำลองชีวิตนี่มันไม่ใช่อะไรสำหรับทุกคน

   คำสำคัญมากๆ ที่คุณพูดคือ “อาจ” คำว่าอาจจะนี่กว้างมาก ไม่เคยมีใครอธิบายได้ว่าไอ้อาจจะนี่มันเท่าใหร่

   เคยมีเรื่องการซื้อขายบริษัท Ziff-Davis คนซื้อนั้นต้องไปอ้อนวอนคนขายขนาดที่ว่าไปนั่งบอลลูนเพื่อขอซื้อบริษัท

   จากเรื่องอย่างนี้ผมบอกได้ทันทีว่าชีวิตเรา “อาจจะ” ต้องนั่งบอลลูนเพื่อประสบความสำเร็จ

   คำถามคือผมควรบรรจุวิชาการนั่งบอลลูนไปส่วนหนึ่งของการเรียนไหม เพราะนักเรียน “อาจจะ” ต้องการมันในวันหนึ่ง

   ถ้าใช้คำว่า “อาจ” นี่คงจะทำอะไรก็ได้ล่ะครับ

   แต่ผมถามกลับว่ามันเป็นไปได้ไหม นี่น้องคนหนึ่งที่รับไม่ได้กับการรับน้องแล้วต้องออกไปจากมหาวิทยาลัย

   เขาหรือเธอ “อาจ” จะประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างมาก หากเขาหรือเธอเรียนจบโดยไม่ต้องเจอระบบเช่นนี้

   รุ่นพี่เป็นใคร พระเจ้าหรือไง ถึงมีสิทธิมาตัดสิน

3. ถึงใครๆจะบอกว่า ระบบว๊ากทำให้สามัคคีกัน

   ปัจจุบันผมก็ระแวงพี่ทุกคนที่เคยว๊ากผมอยู่ดี :(

4. เขาอาจมีเหตุผลแต่ผมไม่ค่อยชอบนะ ระบบว๊ากเนี่ย 55
   คือยังไงการทำให้น้องๆสามัคคีมันน่ามีแนวทางอื่น ที่อยากให้พวกรุ่นพี่รวมหัวกันคิด
   หรือพวกอาจารย์รวมตัวกันคิด

   ระบบว๊ากมันเหมือนการบังคับความคิดให้หันไปทางที่เขาต้องการ
   การไ่ม่ทำเสมือนการต่อต้านระบบนั้นยังไง ยังงั้นเลย

   เกิดก่อนเพียงหนึ่งปีอาจไม่ใช่ได้ในสมัยนี้
   อาจต้องบอกมาก่อนหนึ่งปี เพราะบางคนเีรียนปี 3 ปี 4 ซิ่วมาเรียนปี 1 -_-”
   แต่ก็ต้องโดนเรียกว่ารุ่นน้อง

   ผมว่าพี่ลิ่วน่าเคยได้ยินนะ
   มาก่อนเป็นพี่ มาหลังเป็นน้อง มาพร้อมเป็นเพื่อน

5. ก่อนอื่น จะนอกเรื่องก่อน

   ส่วนตัวไม่รู้จริงๆ ว่า มหาวิทยลัย บ้านเราถึงจุดที่ต้องการเสรีภาพทางวิชาการแล้วหรือยัง
   เหมือนกับเวลาที่เราหลงทางในป่า คิดว่าสิ่งที่เราต้องการจริงๆ คือ ทางออก มากกว่า เสรีภาพ

   เคยได้คุยกับเพื่อนบ่อยๆ เรื่องเด็กจบ ป.ตรี บ้านเราส่วนนึง(ซึ่งอาจจะไม่ใช่ส่วนน้อย) ประสิทธิภาพในการทำงานจริงค่อนข้างห่างจากที่ควรจะเป็น
   เหมือนจะทำอะไรกันไม่ค่อยเป็น คิดก็ไม่ค่อยได้ ทุกๆ อย่างแทบจะต้องมาสอนกันใหม่ด้วยระบบงานทั้งหมดเลย
   แต่แทบจะทุกคนเหมือนจะมีมติรุ่นให้เรียกเงินเดือนเริ่มต้น 15K … งง

   กลับเข้าเรื่อง…

   เชื่อเอาเองว่า ระบบ รับ/ว๊าก น้อง
   ถูกจัดขึ้นมาเพื่อเป็นการละเล่น มากกว่าจะหวังผลในเชิงแอบแฝง

   ซึ่งก็เคยได้ไปดูไปชมการละเล่นที่ว่านี้อยู่บ้างนิดหน่อย

   ไอ้ตัวที่เล่นเป็นพี่ด่าตัวที่เล่นเป็นน้องว่า

   “พวกคุณโดนแค่นี้ยังทนไม่ได้ จะไปทำอะไรกิน!!”

   ฟังแล้วยิ้ม นึกในใจ “แล้วไอ้ตัวคนพูด รู้แล้วหรือยังว่าจะไปทำอะไรกิน??”

   หุหุ

Comments are closed.