ว่ากันว่าเวลาสามารถพิสูจน์อะไรได้หลายๆ อย่าง

ในวันหนึ่งที่เรามีความฝัน เราอยากจะทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ในสายตาของเรา เรามีกำลัง ขาดเพียงแค่ความเชื่อมั่น

เราขาดแค่ความเชื่อมั่นเท่านั้น แต่นั่นก็พอที่จะทำให้เราหยุดเดิน แล้วเริ่มมองว่าคนอื่นๆ ไปทางไหนกัน

เราหันไปทางนั้นแล้วเริ่มเดินออกไป….

เวลาผ่านไป เราลืมความฝันที่เราทิ้งไว้เบื้องหลัง

เด็กคนหนึ่งเดินทางมาตัดกับเราที่แยกแห่งหนึ่ง

เราบอกเขาว่า “เดินไปทางนี้สิ นี่เป็นทางที่ทุกคนเขา้เดินกันมา”

เด็กหนุ่มคนนั้นบอกเราว่า “ไม่ ผมเลือกแล้วที่จะเดินไปอีกทาง”

“แต่ทางนั้นไม่มีใครเคยได้กลับมา…”

เด็กหนุ่มคนนั้นตอบว่า “คุณก็ไม่คิดจะหันหลังกลับในทางของคุณเช่นกัน”

เรามองทางที่เด็กหนุ่มนั้นเดินไป มองเห็นแสงที่ปลายทางนั้น แล้วนึกขึ้นได้ว่าทางนั้น ครั้งหนึ่งเคยเป็นทางที่เราอยากเดินไป

แต่เราเลือกจะเดินทางนี้ เพราะมันถูกพิสูจน์แล้วด้วยเวลาที่ยาวนาน

มันถูกพิสูจน์ หรือเวลาเป็นตัวปิดกั้นไม่ให้เราลองเส้นทางอื่นกัน

เราเริ่มมองไปอีกทาง….