ถ้าเราไม่เห็นคุณค่าของความรัก

ถ้าเราไม่เชื่อในการเสียสละเพื่อความรัก

ถ้าเรายอมทรยศต่อความรักของเราเอง

ที่เหลือจะมีประโยชน์อะไร?

ความร่ำรวยจะมีประโยชน์อะไร

ความเป็นอยู่ที่ดีจะมีประโยชน์อะไร

ชีวิตจะมีประโยชน์อะไร

– ได้รับแรงบันดาลใจจาก 1984 โดย George Orwell

1984 เป็นนิยายการเมืองหนักสมองเรื่องที่สองที่อ่านแล้วอยู่ในขั้น “ติด” (เรื่องแรกคือประชาธิปไตยบนเส้นขนาน) แต่ด้วยความหนักของเนื้อหาทำให้ความเร็วในการอ่านต่างชั้นกันมาก

เนื้อหาหนักจนไม่ใช่หนังสือที่อ่านเอาสนุกแม้แต่น้อย แม้จะอ่านแล้วติดแต่อ่านไปก็เครียดไป อาจจะหนักกว่าปรกติภายใต้สภาวะตอนนี้ของสังคมไทย

แต่บางทีนี่อาจจะเป็นหนังสือที่เด็กไทยควรได้อ่าน และตระหนักว่าเราจะไปไกลกว่าตอนนี้ได้แค่ไหนกัน

ชีวิตช่วงที่ผ่านมาปีกว่าๆ นี้ผมอยู่ในโหมด “มีอะไรทำ” ตลอดเวลา จนจริงๆ แล้วอาจจะเยอะเกินไป เพราะบางช่วงนอนสี่ชั่วโมงต่อวันจนชินไปพักใหญ่

แต่ไม่ว่าจะยุ่งยังไง ผมพบว่ามันมีบางเวลา ที่นั่งๆ อยู่แล้วพบว่าตัวเอง “เคว้ง” ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป หัวสมองว่างเปล่า คิดไม่ออกแม้แต่จะหยิบนิยายอ่านเล่นขึ้นมาอ่านดีไหม หรือควรจะทำงานต่อไป

แต่บางทีเวลาอย่างนี้ก็ปล่อยให้เราได้ทบทวนหลายๆ อย่างที่ผ่านมา บางครั้งมันก็แค่ความผิดพลาดเก่าๆ ที่กลับมาจากความทรงจำ บางครั้งมันก็เป็นความเพ้อฝันถึงอนาคตที่ยังเป็นไปไม่ได้

เวลาผ่านไป ผมมักจะคิดว่าเวลาที่นั่งงงๆ อย่างนั้นเป็นเรื่องเสียเวลาชีวิตเป็นอย่างยิ่ง

ช่วงนี้หลายคนติดต่อมาอยากทำ Blognone Apps ก็บอกได้ว่าผมกำลังหาทางทำ API กลางเพื่อให้ Apps ต่างๆ เป็น Apps จริงๆ

เรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นจากการออกแบบในช่วงนี้คือผมพบว่างานหลายๆ อย่างที่เราเคยโยนให้ server จัดการนั้นเป็นความคิดของเว็บเมื่อสิบปีที่แล้ว ที่ html คือการแสดงผล เหมือนหน้าจอ vnc

แต่วันนี้มันไม่ใช่อีกแล้ว html+javascript มีความสามารถมากมายจนเราไม่ควรจำกัดมันไว้ที่การแสดงผลเพียงอย่างเดียว ตรงข้าม เซิร์ฟเวอร์ควรทำหน้าที่เพียงส่งข้อมูลเท่านั้น การวาดผลปลายทางควรปล่อยให้ html + javascript ทั้งหมด เหมือน Tweetdeck ที่โหลดครั้งเดียว แล้วที่เหลือคือการคุยกันกับเซิร์ฟเวอร์

CSS ที่ส่งมาควรเป็นเพียงค่า default เท่านั้น การจัดเรียงต่างๆ ควรทำได้อย่างอิสระ โลกจะปรับไปสู่ Application

• ในฐานะแฟนโนเกีย ผมด่าโนเกียในช่วงปีที่แล้วมาตลอดว่า “มึงจะเอาไงของมึง” หลายแพลตฟอร์ม ของใหม่ไม่ออก ของเก่าไม่ทิ้ง
• ยินดีด้วย วันนี้ผมรู้แล้วว่าโนเกียจะเอายังไงต่อกับชีิวิต
• ทางที่ Elop เลือกผิดจากที่ผมคาด (คิดไว้ก่อน Elop เข้ามา) มาก คือผมคิดว่าอนาคตคือ Qt == Nokia แล้วมือถือจะหลายเป็น S60 + MeeGo โดยทิ้ง S40 ไป
• Elop เลือก S40 + WP7 นั่น อาจจะเพราะสุดท้ายแล้วเครื่องละ 30$ ที่ขายดิบขายดีนั้นใช้ S60 ไม่ได้
• ไม่ว่าอย่างไรการเลือกเครื่องรุ่นต่ำให้เหลือ OS เดียวเป็นเรื่องที่ดีมาก ของเดิมนั้นโนเกียโคตรมั่ว สายการผลิตทับไปมาเหมือนหาตัวเองไม่เจอ
• WP7 นั่นดับอนาคตของไม่ทำเงินไปหลายอย่าง MeeGo, Qt, Ovi ผมสัมผัสได้ว่า Elop จะทิ้งแบรนด์ Ovi ไปด้วยเลยพร้อมกัน (เห็นด้วย สร้างแบรนด์ขึ้นมามั่วซั่ว เปลืองเงิน return ต่ำ)
• Elop โยนของที่โนเกียทำเงินไม่ได้ออกไปให้ไมโครซอฟท์ ลดค่าใช้จ่ายการพัฒนาของตัวเอง แล้วทุ่มพัฒนาฮาร์ดแวร์อย่างเดียว
• สิ่งที่ไม่มีใครรู้คือ แล้วไมโครซอฟท์ให้อะไรกับโนเกียที่ถือตลาด 30%+ อยู่ตอนนี้? ไม่ว่าจะพูดอย่างไรว่าไม่ต่างจากรายอื่นมาก มันต่างแน่ สุดท้ายเราจะรู้สึกว่า WP คือ Nokia เพราะมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เราคาดหวัง เช่นเดียวกับการที่เราเปิด Android แล้วคาดหวัง Gmail, Android Market ฯลฯ
• ภายใต้ความคาดหวังเช่นนั้นผู้ผลิตรายอื่นๆ คงถอนตัวออกจาก WP ในเร็ววัน โดยอาจจะออกเครื่องที่ค้างอยู่ในสายการผลิต หรือตามสัญญากับไมโครซอฟท์ไว้จนครบ แล้วเลิกกันไป
• ผู้ผลิตรายอื่นๆ คงต้องไปโฟกัสกับ Android ชั่วคราว โลกจะแบ่งเป็นสามขั้วแบบประหลาดๆ คือค่าย Android นั้นเป็นสหกรณ์ของคนที่เหลืออยู่
• ผู้ผลิตไม่เคยไว้ใจกูเกิล แม้ Android จะขายดี แต่ผู้ผลิตเหล่านี้ต้องมองหาทางเลือกที่สองไว้ทำตลาดแบบแกนๆ เพื่อถ่วงดุลอำนาจ
• Samsung มี Bada
• ความหวังเล็กๆ คือ MeeGo จะกลับมาแบบแกนๆ ในฐานะ “ตัวสำรอง” ทุกยี่ห้อออกเครื่องปีละรุ่นไว้ขำๆ รอวันมายิ่งใหญ่ สักวัน เช่น Atom ตัวต่อไปเกิดแรงจัด แถมประหยัดไฟ