ตั้งหัวข้อเลียนแบบ “ป๊อบเลือกฮิตาชิ” ไปงั้น

แต่วันก่อนตอนเขียนข่าว E2100 จะเข้าประเทศไทย ผมก็เขียนไปใน twitter ว่าถ้าทางเดลล์เอา E2100 เข้ามาประมูลผมจะเลิกเขียนข่าว ThinkPad 1 สัปดาห์

ถ้าใครตามข่าวที่ผมเขียน คงรู้ว่าผมเป็น ThinkPad Zealot ได้ที่เลย อันนี้คงช่วยไม่ได้ เพราะสมัยก่อนมันไม่มีเครื่องยี่ห้ออื่น IBM PC เป็นของแท้ ยี่ห้ออื่นมันก็แค่ Compatible ผมยังจำภาพตัวเองนั่งอ่านรีวิว ThinkPad Butterfly (ใครรู้จักมั่ง?) ใน PC Magazine ได้ มันคือสุดยอดวิศวกรรมที่โคตรเท่ห์ จนผมเริ่มใช้งาน ทุกอย่างก็ยังเป็นอย่างที่ผมหวัง ความทนทาน การเสียบอุปกรณ์เสริมได้ตามต้องการ ฯลฯ

ข่าว Latitude ไม่ได้เปลี่ยนความคิดอะไรเหล่านี้ ThinkPad ยังคงเป็นโน้ตบุ๊กที่ดีที่ผมใช้งานอยู่ทุกวัน (บริษัทซื้อให้ อยากเปลี่ยนคงต้องเปลี่ยนบริษัท) และมีแนวโน้มสูงว่าตัวต่อไปก็น่าจะเป็น ThinkPad เพราะความลงตัวด้านราคา และอุปกรณ์เสริมต่างๆ

แต่ประเด็นหลักคือการไปพบกับคุณ Matt ในงาน Meet The Man Behind ThinkPad ทำให้ผมรู้อะไรบางอย่างคือทีม ThinkPad ไม่ได้มีความคิดที่จะทำ ThinkPad ให้มันสวยขึ้นเลยแม้แต่น้อย เขาเชื่อเต็มที่ว่ามันก็สวยพอตัวอยู่แล้ว และการใช้งานทางธุรกิจก็เหมาะกับสีอย่างนั้นอยู่แล้ว

เพื่อนผมหลายคนไปซื้อแมคเพราะจะใช้พรีเซนต์งาน และนั่นมันการใช้งานธุรกิจเต็มตัว

Latitude นั้นเดิมในตระกูล D เองก็น่าเกลียดพอกัน สำหรับผมแล้วน่าเกลียดกว่า ThinkPad หลายเท่าตัว (แต่ผมก็เกือบซื้ออยู่ทีนึงเพราะประกัน on-site ThinkPad มันแพง)

แต่นับแต่ Latitude E เป็นต้นมา เดลล์ก็หันมาใส่ใจกับภาพลักษณ์ภายนอกอย่างจริงจัง

E4300

มันก็ไม่เห็นจะเสียจิตวิญญาญตรงไหนนี่หว่า?

ผมพูดเรื่องนี้มาหลายครั้งก่อนหน้านี้แต่ประกาศว่าจะเลิกเขียนข่าว ThinkPad 1 สัปดาห์เอาตอน E2100 เข้าไทยเพราะ E2100 ตอกย้ำบางเรื่อง

E2100 มันเป็นคอมพิวเตอร์สำหรับนักเรียน นักเรียนที่เป็นฐานลูกค้าสำคัญของ ThinkPad เหมือนๆ กัน

E2100

การที่ ThinkPad ปฎิเสธที่จะออกแบบให้สวยนั้นมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย นอกจากการผลักไสคนกลุ่มหนึ่งที่อยากใช้งานไปซื้อของจากคนอื่น

คอมพิวเตอร์มันไม่ใช่เครื่องจักรที่นักวิทยาศาสตรใส่เสื้อกาวน์หัวขาวๆ ใช้งานในห้องแลปอีกต่อไป

คอมพิวเตอร์คือแฟชั่น แฟชั่นคือธุรกิจ