เลิกซะที อภิชน

ผมไม่ได้สนใจเท่าใหร่ที่ว่าใครจะอยากให้ใครมาเป็นผู้นำบ้านเมืองในตอนนี้ หลายครั้งแล้วผมนึกถึงคำพูดในหนังสือบางเล่มที่ว่า ประชาธิปไตยมันจะเดินหน้าไปของมันเอง โดยไม่มีใครมากหยุดมันได้

แต่ผมอยากจะบอกว่า การที่เราไปดูถูกเสียงของคนอื่นๆ โดยการไปบอกว่าเขา จน, โง่ ฯลฯ นั้น ล้วนเป็นเรื่องที่น่ารังเกียจเป็นอย่างยิ่ง

ขณะที่คนแต่ละคนไม่เท่ากัน แต่ละคนล้วนมีข้อดีและข้อเสียของตัวเองเป็นเอกลักษณ์ การที่เราจะก้าวเข้าสู่ประชาธิปไตยและความปรองดองกันได้ เราต้องยอมรับถึงความแตกต่างกันให้ได้เสียก่อน และต้องยอมรับว่าเราเองทุกคนก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบอะไร และต้องยอมรับว่าพวกเขาเหล่านั้นก็มีสิทธิที่จะเรียกร้องได้เท่าๆ กับเรา

การนำเอาตัวเลขการแข่งขันของประเทศที่เมื่อได้มาแล้วผลประโยชน์จะตกกับคนกลุ่มจำกัด โดยไม่ใส่ใจว่าชนชั้นล่างต้องการอะไรนั้น ไม่ต่างอะไรจากการไปปล้นเอาทรัพย์สินของชนชั้นล่างมาเป็นของคนส่วนน้อยแม้แต่น้อย

ขออ้างคำพูดของอาจารย์ ป๋วย อึ้งภากรณ์ ที่สลักไว้ข้างๆ อนุสาวรีย์ของท่าน ที่ธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิตเอาไว้ดังนี้

ผมมีความเชื่อมั่นอย่างแน่นแฟ้นในระบอบประชาธิปไตย และในศักดิ์ศรีของมนุษย์ทุกคน… ผมเชื่อในเสรีภาพและสิทธิมนุษยชนตามที่บัญญัติไว้ในปฏิญญาสากลของสหประชาชาติ ผมเชื่อในสิทธิของชายและหญิงทุกคน ที่จะมีส่วนร่วมในการกำหนดชะตากรรมสังคมที่เราอาศัยอยู่ การปฏิเสธไม่ให้สิทธินั้นแก่เขาเพราะเขายากจนหรือเพราะเขาขาดการศึกษา ผมถือว่าเป็นความร้ายกาจอย่างหนึ่ง ผมเกลียดชังเผด็จการไม่ว่าจะมีรูปแบบสีสันอย่างใดก็ตาม ผมมีความเชื่อว่าระบอบประชาธิปไตยควรได้มาอย่างสันติวิธีเพราะผมต้องการหลีกเลี่ยงการใช้กำลังอาวุธในการรักษาอำนาจของรัฐบาล

เราจะเรียนรู้จากอาจารย์ป๋วยกันได้บ้างไหม

สังคมไทยจะเรียนรู้ที่จะเคารพกันและกันอย่างเท่าเทียมโดยไม่ลืมตัวและยกตัวเองเป็นอภิชนได้หรือไม่

การกระทำของเราเองนั่นแหละ ที่บอกได้

 

Do no wrong

ไม่ทำอะไรเลย ก็ไม่เคยทำอะไรผิด

ไม่คิดจะทำอะไรเลยก็ไม่เคยพลาด

ไม่เดินทางมันก็ไม่เคยหลง

อยู่กับที่กันแล้วมันดีอย่างนี้นี่เอง

ให้ตายเถอะครับ บ้านเรามันจะอะไรกันนักกันหนา ตรงไหนของการศึกษาไทยมันถึงได้สร้างความคิดอย่างนี้มาในหัวคนครึ่งประเทศได้อย่างไม่น่าเชื่อ ผิดก็แก้สิครับ พลาดก็เรียนรู้ หลงแล้วก็จำ บกพร่องแล้วก็แก้ไขกันไป

ชีวิตมันต้องเดินไปข้างหน้า ไม่ต้องนับว่าเรากำลังแข่งขันกับใครเลย แค่ตัวเราของเราเองก็ควรเดินไปข้างหน้าอยู่แล้ว

ถ้าคุณกลัว แล้วมีประสบการณ์ที่ดีที่จะเตือนให้คนทำอะไรต่อไปได้รู้ ก็ขอให้บอกมาอย่างสร้างสรรค์กันเถอะครับ ถ้าคุณคิดว่าการทำอะไรไปข้างหน้ามันไม่มีอะไรดี และคุณอยากห้ามไม่ให้คนอื่นคิดเพื่อที่ตัวของคุณจะดูดีขึ้นมาอีกหน่อย ช่วยเงียบๆ ไปเถอะ แล้วปล่อยให้คนอื่นเค้าทำของเค้าไป

 

สนช. คือเผด็จการ

อ่านสามข่าวนี้ก่อน (ข่าว1, ข่าว2, ข่าว3)

ไม่รู้ว่าสนช. จะสำเหนียกตัวเองบ้างไหมว่าเป็นรัฐบาลภายใต้ระบอบเผด็จการทหาร ผมเห็นสนช. หลายๆ คนเคยพูดว่ารักประชาธิปไตย ดังนั้นคงได้เวลาแล้วล่ะครับที่ท่านๆ จะทำอย่างที่ท่านพูดด้วยการให้ประเทศมันเดินไปภายใต้ระบบประชาธิปไตย ถ้าท่านพูดว่าการที่เราต้องตกอยู่ในระบอบเผด็จการทหารทุกวันนี้มันเป็นความจำเป็น ท่านก็ควรให้ประเทศมันเดินไปภายใต้ระบบนี้ให้น้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้ แล้วเร่งให้ประเทศเข้าสู่ประชาธิปไตยเพื่อเดินหน้าต่อไป

สำเหนียกตัวเองกันซะทีเถอะครับ ว่าไม่ได้มีประชาชนเลือกท่านมา

สำเหนียกว่าท่านมาจากระบอบเผด็จการ

สำเหนียกว่าท่านมีหน้าที่แค่ “รักษาการ”

ถ้าท่านมีความจริงใจในการเลือกตั้งที่จะถึงนี้ ผมคงเป็นหนึ่งเสียงที่กับท่านว่าได้เวลา ที่ท่านจะหยุดรอให้ประเทศมันเข้าภาวะปรกติแล้วล่ะครับ

 

โรงเรียนในฝัน

ผมเป็นคนที่ผิดหวังกับระบบการศึกษาบ้านเรามานานมาก โดยเฉพาะในแง่ของวัฒนธรรมการเรียนรู้

ถ้าใครจำกันได้ เมื่อประมาณ 20 ปีก่อนเราคงได้เห็นป้ายโฆษณาโรงเรียนต่างๆ ว่ามีห้องซาวน์แล็ปอย่างนั้นอย่างนี้ สิบปีให้หลังมานี่ก็คงมีห้องคอมพิวเตอร์เพิ่มเข้ามา และกำลังเริ่มเห็นโฆษณาสระว่ายน้ำ สนามฟุตบอล ฯลฯ

แต่ให้ตายเถอะครับ โรงเรียนนะครับ โรงเรียน ไม่ใช่ค่ายฝึกนักกีฬา หรือศูนย์อบรมวิชาชีพ

ผมไม่รู้สึกแย่เท่าใหร่กับการที่ส่วนเสริมเหล่านี้จะถูกนำมาใช้ในการเสริมภาพลักษณ์บ้าง แต่การนำส่วนเหล่านี้มาโปรโมทโรงเรียน เราควรบอกให้ได้ก่อนว่าส่วนที่สำคัญที่สุดของโรงเรียนนั้นไปถึงไหนกันแล้ว

ส่วนที่สำคัญที่สุดคือครู….

ครูครับ โรงเรียน ต้องมีครู

โรงเรียนมันจะมีทางดีได้ไหม ถ้าครูแย่ไปก่อนซะแล้ว

อยากเห็นโรงเรียนสักโรงเรียนที่กล้าบอกได้ว่า

  • คัดเลือกครูมาเป็นอย่างดี ทุกคนรักเด็ก มีแรงปรารถนาที่จะสอนให้เด็กได้ดี
  • โรงเรียนเลี้ยงครูเป็นอย่างดี ครูทุกคนมีเงินเดือนมากพอสำหรับการดำรงค์ชีวิต ไม่ต้องอาศัยเงินสอนพิเศษ ไม่ต้องขับรถรับส่ง ไม่ต้องขายแอมเวย์
  • ทำ KPI ชัดเจน ว่าสอนในเวลาที่น้อยๆ ให้เวลาเด็กเล่นเยอะๆ แล้วความรู้เด็กยังได้ในเกณฑ์มาตรฐาน ไม่ใช่เอะอะก็มีสอนพิเศษ มันมีทั้งวันเสาร์ ทั้งตอนเย็น ไม่รู้อะไรกันนักกันหนา

หวังว่าก่อนตายจะได้เห็นโรงเรียนอย่างนี้สักที่ในประเทศไทย…