ญ – [ฉันเดินขึ้นรถเมล]
เขาเดินขึ้นมา เดินแซงหน้าฉันไป แล้วหย่อนก้นลงบนที่นั่้งหลังชายคนหนึ่ง อย่างรวดเร็ว
ที่นั่งเต็ม……
ฉันยืนโหนรถเมล ในใจแอบคิด “อีตานี่ไม่หล่อแล้วยังไม่มีน้ำใจ”
รถเมลจอดป้าย
เขาลุกขึ้น นี่เขาแย่งที่นั่งฉันเพื่อนั่งแค่ป้ายเดียวเนี่ยนะ…..
เขาหยุดที่ประตูรถเมล แล้วยื่นมือออกไป
….จูงหญิงแก่คนหนึ่งตั้งแต่ประตูจนไปนั่งที่นั่ง….
….มองอีกทีเขาก็ดูดีใช้ได้นะ….
เธอยืนอยู่ตรงนั้น ส่วนผมกำลังเดินผ่านไป
เธอเงยหน้าขึ้นมา เราสบตากัน เวลาทั้งโลกเหมือนจะหยุดลง
ถ้าผมเดินเ้ข้าไปทักทายกับเธอในตอนนี้ ใครจะรู้ว่าเธออาจจะเป็นคนที่ผมมองหามานาน เธอจะคุยกับผม เราอาจจะรู้จักกันมากขึ้น และความสัมพันธ์ของเราอาจจะทำให้ใครๆ ต้องสงสัยว่ามันเริ่มต้นอย่างไร
เวลาเดินต่อไป ผมละสายตาจากเธอ แล้วเดินไปข้างหน้า
ทิ้งคำถามไว้ในใจตัวเองตลอดไป
ถ้าผมเดินเข้าไปทักเธอในตอนนั้น….
ชาย…
ผมสารภาพกับเธอไปอาิทิตย์ก่อน เธอไม่ตอบอะไรแค่มองหน้าผมแว่บหนึ่งแล้วเราก็เปลี่ยนเรื่องคุย เธอคิดอย่างไรกันนะ เธอกำลังตัดสินใจ หรือความเงียบคือคำปฎิเสธให้กับผม ผมต้องรอคำตอบไปอีกนานเท่าใหร่กัน
หญิง…
อยู่ดีๆ เขาก็มาสารภาพกับฉัน เขาจริงจังรึเปล่านะ หรือเป็นแค่เรื่องตลกที่ฉันไม่ทันขำ ฉันไม่รู้จะตอบอะไร เลยได้แต่เปลี่ยนเรื่องคุย เขาไม่ได้ย้ำอะไรกับฉัน และเปลี่ยนเรื่องคุยไปด้วย เขาแค่อยากเห็นท่าทีของฉัน หรือเขาอยากได้คำตอบจริงๆ กัน
ญ – คุณไม่รักฉันเหรอ
ช – รักสิ
ญ – แล้วทำไมคุณไม่เลือกฉัน
ช – เพราะผมไม่สามารถเลือกคุณได้
ญ – ทำไมล่ะ ฉันก็รักคุณ
ช – เพราะการเลือกจะเป็นคู่กัน มันต้องการอะไรมากกว่าความรัก
ญ – คุณไม่รักฉันเหรอ