ผมเข้าไปอยู่วงการสื่อบ้านเราเยอะขึ้นเรื่อยๆ จากการที่ Blognone เป็นที่รู้จักมากขึ้น เริ่มเข้าใจมากขึ้นว่าทำไม Blognone มันถึงเกิด
กระบวนการทำข่าว “ไอที” ในบ้านเรา
– บริษัทเตรียมการเปิดตัวสินค้า ไปจ้างเอเจนซี่มาจัดงานอีเวนต์
– เอเจนซี่ส่งข่าว (โทรศัพท์, SMS, อีเมล ฯลฯ) ไปตามนักข่าว
– บก. ข่าวได้หัวข้อข่าวคร่าวๆ แล้วตัดสินใจว่าจะส่งนักข่าวไปงานไหนดี
– วันรุ่งขึ้นนักข่าวไปงาน กลับสำนักงานมาเขียนข่าว
– ทีม บก. นั่งแก้ไขข่าวกันไป
– ดีพิมพ์ในวันรุ่งขึ้น
ส่วนของ Blognone
– ข่าวต่างประเทศออก
– เขียนลง Blognone
กระบวนการเช่นนี้สร้างความต่างในแง่ของเวลาประมาณ 50-100 ชั่วโมง เพราะช่วงเตรียมงานนั้นส่วนมากในต่างประเทศก็ยังไม่มีข่าวถ้าไม่โดนมือดีฉกข่าวหลุดออกมาซะก่อน แต่ในโลกอินเทอร์เน็ต แค่ 24 ชั่วโมงทุกอย่างก็หมดความหมายไปแล้ว ทำไมผมถึงอยากอ่านข่าวของเมื่อวานนี้กันเล่า?
เรื่องที่น่าสนใจเรื่องต่อไปคือ เอเจนซี่, กับนักข่าวเองควรทำตัวอย่างไรในยุคที่หนึ่งวันในโลกไซเบอร์นั้นเหลือแค่ไม่ถึงสิบชั่วโมงอย่างทุกวันนี้
ไว้คิดออกแล้วมาเขียนต่อ