มีหลายเรื่องในชีวิตคนเรา ที่เรารู้ว่าวันหนึ่งเราต้องเจอกับมัน เราทุกคนรู้ว่าเราต้องตาย เราทุกคนรู้ว่าเราต้องโตขึ้น
เรานั่งรอเรื่องราวเหล่านั้นเกิดขึ้นกับเรา โดยรู้ว่ามันต้องเกิดขึ้น แต่ในใจของเราแล้ว มุมเล็กๆ อันห่างไกลก็แอบบอกกับตัวเองว่ามันยังมีหวัง สิ่งเหล่านั้นอาจจะไม่เกิดขึ้น เราอาจจะเป็นคนพิเศษที่ไม่ต้องเจอกับสิ่งเหล่าันั้น เราอาจจะเป็นเจ้าชายพลัดพรากจากประเทศอันไกลโพ้นที่รวยจนไม่ต้องคิดเรื่องหาเลี้ยงตัวเอง
ขณะที่สมองด้านเหตุผลเราบอกอีกอย่างหนึ่ง แต่เราทุกคนก็มีความหวังในอีกอย่างหนึ่ง เราไม่ได้เดินไปข้างหน้าด้วยความเชื่อว่าเราต้องเจอ แต่เราเดินไปข้างหน้าด้วยความเชื่อว่าเราเป็นคนพิเศษต่างหาก
แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าวันหนึ่งเหตุการณ์นั้นมันเกิดขึ้นจริงๆ สิ่งที่เรากลัว มันก็แค่เกิดขึ้นเมื่อมันถึงเวลา เรารับรู้ว่าเราไม่ได้พิเศษเหนือคนอื่นเลย เราเป็นแค่คนๆ หนึ่งที่ต้องผ่านเรื่องเหล่าั้นั้นไป เมื่อถึงเวลานั้น เราแทบทุกคนก็แค่ล้มลง….
คำถามในใจของเราคือ เราจะลุกขึ้นมาเดินต่อไปดีไหม