ชีวิตคนเราเต็มไปด้วยทางเลือก ยิ่งเราโตขึ้นเรื่อยๆ ทางเลือกยิ่งมากขึ้นเป็นเงาตามตัว
ที่ยากกว่าคือการตัดทางเลือกที่ไม่ได้ง่ายเหมือนเิดิม
เมื่อครั้งยังเด็ก เราถูกทดสอบด้วยทางเลือกง่ายๆ อาจจะตัดสินด้วยสุภาษิตที่ว่า “รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา” ง่ายๆ กันเท่านั้น สิ่งที่เราต้องทำคือการเอาชนะใจตัวเอง เพื่อเลือกทางที่เราก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันดี
เมื่อเราโตขึ้น เรากลับเจอทางเลือกที่หลายๆ ครั้งดูดีทุกๆ ทาง การตัดสินใจของเราไม่ได้ขึ้นกับการเลือกสิ่งดีอย่างตรงไปตรงมา แต่เมื่อเราก้าวข้ามการเลือกแต่ละครั้งมา เรามักมีคำถามในใจว่าเราเลือกผิดรึเปล่า เราเลือกดีแล้วหรือ จะดีกว่าไหมถ้าเราเลือกอีกทาง
เรามองกลับไป
หลายๆ ครั้งที่ผมเป็นเช่นนี้ ผมกล้าบอกตัวเองว่าเลือกถูกแล้ว เพียงหากผมมองย้อนกลับไป นึกถึงวันที่เคยต้องลืนเลือกเส้นทางชีวิตนั้น….
….แล้วผมยังคงเลือกทางเดิม