เคยกินน้ำหวานข้นๆ กันรึเปล่า เวลามีใครกินหวานมากๆ พอเรากินน้ำหวานที่เขาชงเข้าไปเราจะรู้สึกถึงความหวานที่เกินพอดีได้ทันที แต่ถ้าทดลองความเข้มข้นของน้ำหวานทีละระดับล่ะ เราอาจจะพบว่าเราไม่สามารถบอกความหวานที่แตกต่างกันระหว่างน้ำหวานที่ผสมน้ำไปครึ่งหนึ่ง กับน้ำหวานที่ไม่ผสมน้ำเลย แต่บางคนอาจจะบอกความแตกต่างได้และกะประมาณความแตกต่างได้อย่างแม่นยำ

ประสาทสัมผัสของคนเราถูกออกแบบมาให้ใช้งานได้ในช่วงเพียงช่วงหนึ่งเท่านั้น ขณะที่คนๆ หนึ่งสามารถแยกความแตกต่างของสัมผัสต่างๆ ได้ละเอียดในช่วงหนึ่ง เราอาจจะพบว่าคนอีกไม่น้อยที่ไม่อาจบอกความแตกต่างของสัมผัสหลายๆ อย่างได้ดีเท่าคนอื่นๆ

เช่นเดียวกันกับการสัมผัสด้านกายภาพ สัมผัสในจิตใจของเราอาจจะไม่ต่างกันไปเท่าใหร่

เราอาจจะหยุดงานไปเที่ยวสามวัน แล้วพบว่าจะดีกว่ามากถ้าเรามีเวลาเที่ยวถึงห้าวัน และจะดีกว่านี้ขึ้นไปอีกถ้าเรามีเวลาทั้งสัปดาห์เต็มๆ แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเรามีเวลาเที่ยวถึงหนึ่งเดือน เราอาจจะบอกว่าเราไม่ได้เที่ยวอะไรมากไปกว่าหนึ่งสัปดาห์ ขณะเพื่อนของเราอาจจะมีโอกาสได้ไปเที่ยวยาวถึงหนึ่งเดือนแล้วกลับมาบอกว่าจะดีกว่านี้มาก ถ้าเขาได้มีโอกาสเที่ยวถึงสองเดือน

ความแตกต่างในการสัมผัส สร้างความแตกต่างให้กับวิถีชีวิตคนเราได้อย่างไม่รู้จบ

แต่เมื่อไม่กี่ร้อยปีมานี้ เงินเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตของเรามากขึ้น ที่น่ากลัวคือเราบอกความแตกต่างของเงินได้โดยทันที และความแตกต่างนี้สร้างแรกปรารถนาที่เหมือนกันแทบจะทั้งโลกได้ตลอดมา

ขณะที่เราอาจจะมีความสุขดีกับการขับรถคันเล็กๆ และไม่สามารถบอกได้ถึงความ “เหนือระดับ” ของรถหรูราคาหลายสิบล้าน แต่ด้วยตัวเงินกลับชักจูงให้เราปรารถนาที่จะได้เป็นเจ้าของสิ่งที่มูลค่าสูงขึ้นอย่างไม่สิ้นสุด

คำถามคือ เราควรจะตัดการรับรู้ความสุขจากตัวเลขเงินที่เราจ่ายไป หรือเราจะยอมรับว่ามันเป็นความสุขอย่างหนึ่งที่เรามีได้ในชีวิตของเรากันดี

ปรกติคนเราจะเหงาเวลาต้องอยู่คนเดียวไม่ใช่เหรอ แล้วนี่คนตั้งเยอะ ทำไมผมยังเหงาอยู่
เป็นต่อ