เมื่อสิบสองสิบสามปีก่อน ผมได้เข้าสู่โลกอินเทอร์เน็ตเป็นครั้งแรก สมัยนั้นคอมพิวเตอร์ไม่มีอะไรมากไปกว่าคำสั่งแบบ Command Line ที่เมื่อคุณพิมพ์ผิด จะมีเพียงคำกล่าวหาเช่น Bad Command or Filename ออกมาให้คุณช้ำใจ

มันเป็นความผิดของคุณ ที่คุณพิมพ์คำสั่งผิด คอมพิวเตอร์จึงไม่สามารถตอบสนองคุณได้

ในยุคนั้นหากคุณลืิมสั่ง park หัวอ่านฮาร์ดดิสก์ก่อนปิดเครื่อง เครื่องคอมพิวเตอร์ราคาเจ็ดหมื่นบาทของคุณอาจจะหลับไม่ตื่นอีกเลยก็เป็นได้

คอมพิวเตอร์ในยุคนั้นจึงเป็นเรื่องของผู้เชี่ยวชาญ ที่ใช้งานคอมพิวเตอร์ได้อย่างถูกต้อง หรือหากคุณไม่เชี่ยวชาญพอ คุณต้องมีคู่้มือเล่มหนากว่าไบเบิลนิดหน่อย ติดตัวไว้เวลาใช้งานมัน

เรื่องเหล่านี้หายไป ในวันนี้ เพราะโลกคอมพิวเตอร์เริ่มเข้าใจว่า ผู้ครองโลกไม่ใช่นักคอมพิวเตอร์ที่สามารถบอกได้ว่าคำสั่ง dir /w /h >lpt1 แปลว่าอะไร พวกเขาเริ่มแทนที่คำสั่งที่ไม่มีใครในโลกที่ไม่อ่านคู่มือจะเข้าใจด้วยไอคอน ที่ผ่านการวิืจัยมาเป็นอย่างดีว่าแม้คุณจะไม่เคยจับคอมพิวเตอร์มาก่อนเลย คุณก็จะใช้มันได้แม้ในครั้งแรกที่สัมผัสมัน

คนกำหนดทิศทางของการพัฒนาเครื่องมือ ไม่ใชู่้ผู้สร้างเครื่องมืออันปราชญ์เปรื่ิอง แต่เป็นผู้ใช้เครื่องมือที่ไม่ต้องการเข้าใจอะไรมากไปกว่าการสั่งงานเพื่อให้เป็นไปตามที่เขาต้องการ

เมื่อใหร่โลกของภาษาจึงจะเข้าใจว่าภาษานั้นเป็นแค่เครื่องมือสำหรับการสื่อสารกัน….