ดูจาก iflix เหมือนเดิม พบว่าน่าสนใจกว่าเรื่องอื่นๆ ที่เคยดูหลายประเด็น
- นำเสนอมุมมองสังคมต่อคนเคย “หย่า” แม้แต่ผู้ชายเองก็เป็นจุดด่างพร้อย
- ผู้หญิงนี่ยิ่งหนัก โดนมองว่า สกปรก (ในเรื่องนี่ตอนนึงพูดถึงขนาดว่าเคยเป็นแฟนกับหลายๆ คนก็ถือว่าสกปรกแล้ว) ช่วงแรงๆ นี่มีมุมมองว่าผู้หญิงที่หย่ามาแล้วเป็นผู้หญิง “ง่าย” ไปเลย
- มุมมองแบบนี้นำไปถึงคำถามว่าจะหย่าดีไหม ในเรื่องนำเสนอคู่ที่ “น่าจะ” หย่ากันไป แต่ก็ไม่หย่า
- Ji Hyo เล่นด้วยบทบาทตัวเองใน Running Man ร้อง “ย่า!” มันทั้งเรื่อง คาแรกเตอร์ไม่เปลี่ยน อันนี้คงเอามาเป็นจุดขายนึง คนดูอาจจะจำภาพแบบนี้ไปแล้ว กลับไปเป็นสวยเย็นๆ แบบ Princess Hours ไม่ได้แล้ว
- เล่นกับคำว่า Emergency ด้วยการที่ตัวหลักๆ เป็นหมอ ER กันหมด และพระเอกนางเอกแต่งงานกันแบบด่วนๆ
- Deuter นี่ “เกือบ” จะเข้ากับเนื้อเรื่อง เป็น token of appreciation จากนางเอกให้หัวหน้า แต่ทั้งเรื่องไม่มีเดินป่า ไม่มีอะไรเลย อยู่ๆ ใส่แจ็คเก็ตกันลมเข้าผับมันก็เกินไปหน่อย แถมต้องให้คนอื่นมานั่งชมว่าดูดีอีก เลี่ยนเกิน
- ตอนนางเอกเดินเข้าช็อปก็ตะลึงไปหน่อย พี่ตัดเข้าโฆษณาเลยก็ได้ครับฉากแบบนี้
- แต่เอาล่ะ มันก็มีส่วนในเนื้อเรื่อง พอทนๆ อันนี้แป๊บซีใน กวน มึน โฮ บ้านเรายังทำดีกว่าอีก (ไม่นับชิ้นอื่นที่ใส่มาเลวๆ)
- ฉากพระเอกร้องเพลง The Scent of Flower (ซึ่งน่าจะเป็นฉากสำคัญ) ตัดต่อแบบปากไม่ตรงเพลง น่ารำคาญพอดู
- ฉากรักษาคนไข้โหดได้ใจ ดู House MD มันทำ LP มาแทบทุกตอนยังไม่ค่อยเห็นเข็ม อันนี้จิ้ม LP ให้ดูจะๆ เด็กเล็กอีกต่างหาก
- จบแบบ essay แบบเดียวกับเรือง Flower Boys Next Door โดยรวมๆ ก็ชอบการจบแบบนี้ คือมันก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ไม่รู้ว่าอนาคตเป็นไงหรอก แต่ฉากนี้ของชีวิตมันผ่านไปได้แล้ว
- คู่รอง Han A-Reum กับ Im Yong-Kyu ใช้โฆษณาหูฟัง Beats โดยเฉพาะ ตอนหลังให้น้ำหนักกับคู่นี้มาก ชนิดแล้วทั้งสองก็รักกันตลอดไปเพื่อจะใส่หูฟังฟังเพลงด้วยกัน เสียสมดุลเรื่องตอนท้ายไปเยอะ (คู่หัวหน้าที่สำคัญกับเนื้อเรื่องกว่ายังไม่เฉลยขนาดนี้)
- เข้าใจว่าเรตติ้งคงดี เพราะเป็น 21 ตอน แต่ตอนท้ายๆ พี่ flashback ไปมาเรื่อยๆ แบบนี้มันก็แย่ไปนะ
