Diggmocracy

เห็น mk มาบอกว่าช่วงนี้ผมต่อมการเมืองแตก มันแตกตอน “ขอความร่วมมือ” เนี่ยแหละ แต่อาจจะต้องลดๆ มั่งแล้ว

ว่ากันต่อกับหัวข้อเว็บ คนไม่น้อยคงเห็นเว็บ Digg กันแล้ว ด้วยการเป็น Social Network แบบง่ายๆ คือใครเขียนเรื่องอะไรก็เอาเข้ามาโพส ถ้ามีคนอื่นมาเห็นแล้วชอบ ก็โหวตกันไป พอโหวตถึงค่าหนึ่งก็จะได้ขึ้นหน้าแรกที่คนสนใจจำนวนมาก

แนวคิดอย่างนี้ได้รับความนิยมมาก คนหลายๆ คนเอาไปใช้กันอย่างกว้างขวาง (ลอกนั่นแหละ) แต่ที่น่าสนใจที่สุดคือเดลล์ ที่สร้างเว็บ IdeaStorm โดยลอกหลักการจาก Digg มาตรงๆ จนรับรู้ว่าลูกค้านับแสนรายอยากได้ลินุกซ์ในเครื่องของเดลล์ มากกว่าคนที่อยากได้เว็บแคมเกือบสิบเท่า

มันจะเป็นไปได้ไหม ถ้าเราจะพัฒนาระบบการมีส่วนร่วมเช่นนี้ในสังคม อาจจะต้องมีการยืนยันตัวจากบัตรประชาชนบ้าง แล้วให้ทุกอำเภอมีตู้ Kiosk เอาไว้ให้ประชาชนเลือกเสนอแนวทางที่น่าสนใจเข้าไปได้ หรือจะเข้าไปโหวตอย่างเดียวก็ไม่ว่ากัน เปิดให้บริการตลอด 24 ชั่วโมง สัปดาห์ละ 7 วัน ไม่มีวันหยุด แต่ละคนให้โหวตเรื่องที่สนใจได้เรื่องละหนึ่งครั้ง แต่จะโหวตกี่เรื่องก็ได้

เมื่อโหวตแล้วรัฐบาลอาจจะไม่ทำทุกอัน แต่อย่างน้อยข้อเสนอที่ได้รับความสนใจสูงๆ แล้วทำไม่ได้จริง อย่างส่งเด็กทุกคนเรียน ดร. ที่ MIT อะไรงี้ ก็ออกมาพบสื่อธิบายกันเป็นครั้งๆ ไป

แนวคิดอย่างนี้อาจจะสร้างสังคมประชาธิปไตยที่เปิดให้ประชาชนมีส่วนร่วมตลอดเวลา ไม่ใช่แค่สี่ปีครั้งอย่างทุกวันนี้ ไม่ใช่การทำประชาพิจารณ์ที่เข้าถึงได้ลำบาก บันทึกที่ไม่กระจายตัวพออย่างทุกวันนี้

แต่ผมว่ามันมีรัฐบาลสักประเทศคิดจะทำอะไรอย่างนี้อยู่แล้วนะ

 

เพื่ออะไร

เคยมีบ้างไหมที่วันหนึ่งเรายืนส่องกระจก แล้วถามตัวเองว่าเราอยู่เพื่ออะไรกัน เราไปทำงานเพื่ออะไรกัน เราพยายามทำให้คนรอบข้างมีความสุขเมื่ออยู่กับเราเพื่ออะไรกัน

ขณะที่ชีวิตเดินไปข้างหน้าอย่างรีบเร่ง ชีวิตเราคงมีบางเวลาที่ได้โอกาสหยุดเพื่อที่จะคิดว่าเราเดินมาไกลแค่ไหน และเรากำลังจะไปทางไหนกัน

น่าตกใจที่คำตอบจากคนในกระจกนั้นคือ ไม่รู้….

มีคำกล่าวว่า การเปลี่ยนแปลงที่ดีนั้น ควรเปลี่ยนแปลงในขณะที่สถานะการณ์ยังเป็นสถานะการณ์ที่่ดี เพราะการเปลี่ยนแปลงในสถานะการณ์ที่ย่ำแย่นั้นมักพาไปสู่สถานะการณ์ที่แย่กว่าเดิมเสมอๆ

คำกล่าวข้างบนเป็นหลักการเกี่ยวกับธุรกิจ แต่กับชีวิตเราแล้ว คำกล่าวเช่นนี้ก็น่าสนใจเช่นกัน

ทำไมเราจึงมักมองชีิวิตเราเองอย่างพิจารณา เฉพาะเมื่อในภาวะที่เราแย่กับตัวเองเสมอๆ แต่กลับหลงระเริงกับชีวิตเมื่อความสุขกำลังเต็มล้นชีวิตของเรา

ในภาวะที่ความสุขมีอยู่เต็มทุกมุมมองของเรา มันอาจจะดีถ้าเราหันกลับมามองชีวิตในขณะที่มุมมองเป็นบวก แล้วเริ่มเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ที่เราเคยคิดเอาไว้

เพื่อที่วันหนึ่งเมื่อเรายืนถามตัวเองในกระจก

เราจะได้ยิ้มอย่างภูมิใจกับการตัดสินใจของเราเอง