ผ่านปีนี้ไปสามไตรมาสพบว่าอ่านหนังสือไปได้เยอะขึ้นมาก เพราะนับ audiobook ที่ฟังตอนขับรถทุกวัน เหมือนได้เวลากลับมาฟรีๆ วันละชั่วโมง

การฟัง audiobook ยากกว่าดูหนังแบบไม่มี subtitle มากเพราะไม่มีภาพให้เราเดาได้ว่าคำที่เสียงออกมานี้เป็นคำอะไร แต่ถ้าดูหนังแบบไม่มี subtitle ได้ทนๆ ฟังไปสักหน่อยก็น่าจะเริ่มเข้าใจได้

ปรากฎว่าเจอ Brave New World นี่ไม่ไหว เนื้อเรื่องมันเป็น 3 บริบทสลับไปมา พอฟังหลุดตรงไหนแล้วมันหลุดยาว

คงเป็น audiobook เล่มแรกที่ซื้อมาแล้วจะต้องทิ้งไม่ได้กลับมาฟังอีก แต่ก็โอเคเพราะซื้อมาตอนลดกลางปี แถมมีหนังสือในชั้นอยู่ก่อนแล้ว

เพิ่งซื้อ Dell Venue 8 (2013) ให้ที่บ้านไปแทนที่ iPad เดิม มันทำงานได้ดีทุกอย่าง แถมราคาถูก (ได้มาจาก Cdiscount สี่พันกว่าบาท)

รุ่นใหม่ปี 2014 มาแก้ไขปัญหาของเดิมไปหลายอย่าง จากโทรไม่ได้ (ซึ่งเลวมาก ไม่ใช่แค่โทรไม่ได้ รับ SMS ยังไม่ได้เลย) รุ่นใหม่โทรได้แล้ว แถมจอ 1080p เลยสนใจว่าจะซื้อมาใช้เอง

ปรากฎว่ามันลดแรมจาก 2GB ในปีที่แล้วเหลือ 1GB

ข้ามไป รอแบรนด์อื่น

ไม่ได้ดูหนังอารมณ์แบบนี้มาตั้งแต่ Saving Private Ryan โทนหนังแนวๆ เดียวกัน

โม้นิดหน่อยตอนต้นเรื่องว่ารถถังเยอรมันเยอะกว่า สร้างภาพว่าพระเอกลำบาก แต่จริงๆ แล้วปริมาณรถถังนี่ฝ่ายสัมพันธมิตรเยอะกว่าแบบเทียบไม่ติด

มีฉากสู้กับรถถัง Tiger I คันเดียวสอย Sherman ได้สามคัน อ่านดูก็ประมาณนั้นจริงๆ Tiger I เกราะหนามาก แถมหนัก 80 ตัน ถ้า Sherman ไม่ยิงจ่อๆ จะยิงไม่เข้า

แต่ Tiger I ก็ข้อเสียเยอะ ค่าผลิตแพงมาก ใช้เวลาผลิตนาน รถหนักจัดทำให้วิ่งบนสะพานไม่ได้ (ตอนขนส่งในหนังก็ลำบาก ต้องสร้างถนนให้มันเฉพาะ)

หนังไปถ่ายในอังกฤษเพราะรถถังส่วนใหญ่อยู่ในยุโรป อเมริกาไปรบแล้วทิ้งไว้เลย ไม่เอากลับ

กลับบ้านมานั่งอ่านประวัติศาสตร์ช่วงสงครามจบ จากที่เคยอ่านแต่ช่วงที่แยกเบอร์ลินแล้ว

เวลาพูดคุยกันโดยเฉพาะเรื่องการเมืองกับใครสักคนในช่วงปีที่ผ่านมา เรื่องน่าเบื่ออย่างหนึ่งคือการยกสภาพความจริง ว่าสภาพอุดมคตินั้นไม่มีจริง

สักพักข้อโต้แย้งว่าสภาพอุดมคติไม่มีจริงก็กลายเป็นข้อสนับสนุนจากสภาพห่างไกล จากความเป็นอุดมคติไปได้อย่างน่ามหัศจรรย์

ข้อเท็จจริง (ซึ่งเป็นได้เพียงเท็จหรือจริง) ว่าสภาพอุดมคติไม่มีจริง มักเป็นการโต้เถียงที่ไม่ก่อให้เกิดปัญญาและความคิดใดๆ และสวนทางกับข้อเท็จจริง (อีกเช่นกัน) ว่าความรู้จำนวนมากที่เราใช้ในชีวิตจริงทุกวันนี้ มาจากการเรียนสภาพอุดมคติของสิ่งรอบตัวเราจำนวนมาก

เราคงไม่บอกว่ากฎของนิวตันไม่เป็นจริง แม้จะเล็กน้อยแค่ไหน แล้วก็เลิกเรียนมันไปเสียเฉยๆ

การไม่อยู่ ไม่เคยอยู่ หรือไม่มีใครเคยอยู่ ในสภาพอุดมคติ ไม่ได้บอกว่าเราไม่สามารถเข้าใกล้ หรือไม่สามารถเข้าใกล้ สภาพอุดมคติไปได้อีกขั้น ปัญหาหลายอย่างที่เกิดจากสภาพนอกเหนือสภาวะอุดมคติสามารถจัดการได้หากเราเข้าใกล้สภาวะมากพอ แบบเดียวกับที่สูตรฟิสิกส์หลายตัวสามารถทำให้ง่ายลงด้วยคำว่า “น้อยมากตัดทิ้ง”

การหาเส้นทาง การรู้ทิศทางที่จะเดิน ยังไงคงดีซะกว่าเดินเปะปะไปมา