ลิ่ว – ง่วงว่ะ
เพื่อน – (ยื่นขนมมาให้) อ่ะนี่
ลิ่ว – กินแล้วหายง่วงเหรอว่ะ
เพื่อน – เออ
ลิ่ว – ยังไงอ่ะ
เพื่อน – กินแล้วมึงก็อิ่มไง อิ่มแล้วก็หลับไปเลย
ลิ่ว – … (เออ จริง)
ลิ่ว – ง่วงว่ะ
เพื่อน – (ยื่นขนมมาให้) อ่ะนี่
ลิ่ว – กินแล้วหายง่วงเหรอว่ะ
เพื่อน – เออ
ลิ่ว – ยังไงอ่ะ
เพื่อน – กินแล้วมึงก็อิ่มไง อิ่มแล้วก็หลับไปเลย
ลิ่ว – … (เออ จริง)
ช – วาเลนไทน์นี้อยากได้อะไร
ญ – ไม่อยากได้อะไรหรอก
ช – จริงอ่ะ
ญ – จริงๆ ไม่เอาอะไรหรอก
แล้ววาเลนไทน์ก็ไม่มีอะไรเลย
ทายซิ เกิดอะไรขึ้น
เคยฝันไว้ว่าถ้าวันนึงมีบ้านแล้ว เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นในบ้านที่ใหญ่ๆ ควรมีล้อ จะได้แก้ไขแปลนบ้านได้ตามใจชอบภายในสิบนาที
อันนี้เก็บไว้เป็นชิ้นแรก…
จริงๆ แล้วตรงที่หมุนนี่ยังไม่ถูกใจเท่าใหร่ มันเปลืองที่เวลาจะตั้งหลายๆ ตู้ข้างๆ กัน ไว้ว่างๆ ลองออกแบบดู
ลิ่ว – สงสัยว่ะ
น้อง – อะไรพี่
ลิ่ว – ถ้าเกิดพวกนี้แม่ง สอบตกกันหมดขึ้นมา มันจะเรียกร้องใครรับผิดชอบว่ะ ระหว่างรัฐบาล กับพันธมิตร
น้อง – โอ้ย จะให้ใครรับผิดชอบพี่ พวกมันนั่นแหละที่ต้องรับผิดชอบกันเอง
ลิ่ว – เออ จริง