เวลาเครียดๆ แล้วอัดวาซาบิเข้าไปเยอะๆ นี่มันลืมหมดทุกอย่างจริงๆ นะ แม้จะช่วงสั้นๆ ก็เถอะ

ปล. วาซาบิก้อนนี้เป็นของร้าน Zen ที่ผมว่ากำลังแย่ลงเรื่อยๆ เมื่อก่อนเข้าร้านไปมีผ้าร้อนให้ก็ไม่มีแล้ว แถมวันนี้เสิร์ฟชามาก็ร้อนมั่งไม่ร้อนมั่ง แก้วสุดท้ายที่มาเสิร์ฟนี่เย็นจนกินไม่ได้ อยากจะเขียนคอมเมนต์แต่ก็ขี้เกียจแล้ว

ให้รางวัลกับตัวเองเล็กๆ หลังสอบเสร็จวิชาแรกด้วยการไปกิน A&W มาครับ

จริงๆ แล้วอยากกินมานาน ปัญหาคือร้านมันหายากเข้าทุกวัน สุดท้ายไปได้ร้านในปั๊ม ปตท. ตรงวิภาวดี

รู้อะไรหลายอย่างงานนี้

– คนน้อยมาก เพราะน้อยละ 99 จะมาปั๊มนี้เพื่อเติม NGV กัน คิวยาวไปครึ่งกิโล
– แต่คิวน้ำมันกับกินข้าวนี่ไม่เกี่ยวกัน เลี้ยวตัดเข้ามาได้เลย
– ในปั๊มมีทั้ง 7-11, Amazon, ร้านขายยา, และ A&W ครบจนน่าไปนั่งอ่านหนังสือเล่น
– เนื่องจากคนมากินน้อย ผมเลยได้วาฟเฟิลกับไก่ทอดใหม่ พบว่ามันอร่อยกว่าที่เคยๆ กินมาอย่างชัดเจน แลกกับการรอสี่นาทีแล้วคุ้มมาก
– ในร้านมีตู้เพลงด้วย ผมว่าคนตั้งตู้เพลงงกไปหน่อยที่ไม่เปิดให้มันเล่นเยอะกว่านี้ สิบนาทีมีเพลงนึง อยากไปกดก็ไม่กล้าแล้ว