Do no wrong

ไม่ทำอะไรเลย ก็ไม่เคยทำอะไรผิด

ไม่คิดจะทำอะไรเลยก็ไม่เคยพลาด

ไม่เดินทางมันก็ไม่เคยหลง

อยู่กับที่กันแล้วมันดีอย่างนี้นี่เอง

ให้ตายเถอะครับ บ้านเรามันจะอะไรกันนักกันหนา ตรงไหนของการศึกษาไทยมันถึงได้สร้างความคิดอย่างนี้มาในหัวคนครึ่งประเทศได้อย่างไม่น่าเชื่อ ผิดก็แก้สิครับ พลาดก็เรียนรู้ หลงแล้วก็จำ บกพร่องแล้วก็แก้ไขกันไป

ชีวิตมันต้องเดินไปข้างหน้า ไม่ต้องนับว่าเรากำลังแข่งขันกับใครเลย แค่ตัวเราของเราเองก็ควรเดินไปข้างหน้าอยู่แล้ว

ถ้าคุณกลัว แล้วมีประสบการณ์ที่ดีที่จะเตือนให้คนทำอะไรต่อไปได้รู้ ก็ขอให้บอกมาอย่างสร้างสรรค์กันเถอะครับ ถ้าคุณคิดว่าการทำอะไรไปข้างหน้ามันไม่มีอะไรดี และคุณอยากห้ามไม่ให้คนอื่นคิดเพื่อที่ตัวของคุณจะดูดีขึ้นมาอีกหน่อย ช่วยเงียบๆ ไปเถอะ แล้วปล่อยให้คนอื่นเค้าทำของเค้าไป

 

What is it?

เรื่องหนึ่งที่คิดว่าต้องมีใน blognone คือคอลัมน์เสริมความรู้แบบไม่ใช่ข่าว เช่นว่า Acid2 คืออะไร Wiki คืออะไร ฯลฯ

ประเด็นที่น่าทำเรื่องนี้คือการที่ฐานผู้อ่าน Blognone กว้างขึ้นเรื่อยๆ ทุกวันนี้เราใช้ระบบอธิบายในการเขียนข่าวครั้งแรก และเริ่มอธิบายน้อยลงเรื่อยๆ ในข่าวต่อๆ ไป โดยหวังว่าผู้อ่านจะอ่านตามๆ ไปกับผู้เขียน แต่มันไม่น่าใช่ความผิด ที่ผู้อ่านจะมาอ่านตามในตอนหลังเท่านั้น

ยังคิดรูปแบบไม่ออก แต่อาจจะเชื่อมต่อเข้ากับ blognone library ด้วยการสร้าง namespace ใหม่เพื่อการนี้โดยเฉพาะแล้ว sync กับ wikipedia thai เมื่อบทความยาวได้ที่ในระดับหนึ่ง

ว่าแล้วก็เริ่มกันเลยม่ะ….

 

Wiimote

วันนี้ WiiMote เพิ่งลงจากเครื่องบินมาถึงที่ ม.

ผมสั่งซื้อ WiiMote มาเพราะวีดีโอของ Johnny Chung Lee ที่สาธิตการใช้งาน WiiMote ให้สามารถสร้าง White Board อิเลกทรอนิกส์จากหน้าจอแทบทุกประเภท ที่น่าสนใจกว่านั้นคือ Protocol ของ WiiMote นั้นค่อนข้างเรียบง่าย และใช้ชิปมาตรฐานที่มีอยู่แล้วในท้องตลาด ไม่ว่าจะเป็น Bluetooh HID, กล้อง IR แบบ I2C ตลอดจน Flash ภายในตัว ที่ถ้าใครเดินบ้านหม้อบ่อยๆ ก็จะเห็นๆ ว่าราคา 1200 บาทที่วางตลาดกันอยู่ในญี่ปุ่นนั้นกำไรแน่ๆ

ที่น่าสนใจคือ WiiMote นั้นนำมาใช้งานแทน Presentation Mouse ได้ดีมาก เทียบกับเมาส์แบบไร้ยี่ห้อ (เช่นนี้) ในราคาที่พอๆ กัน Wiimote นั้นรองรับปุ่มจำนวนมากกว่า แถมยังหาซื้อได้ทั่วไป ยิ่งเรื่องของ Driver นั้นไม่ต้องเป็นห่วง เพราะเหล่าแฟนๆ มีเขียนไว้ให้ทั้งบนวินโดวส์, ลินุกซ์ และ OSX

ปีหน้ามีหาเด็กเอา WiiMote มาทำโปรเจคจบน่าจะเข้าท่าดีเหมือนกัน

 

Industrial Research Conference

ช่วงนี้กำลังคุยกับอาจารย์หลายๆ ท่านถึงความเป็นไปได้ในการจัดงาน การประชุมวิชาการงานวิจัยในระดับอุตสาหกรรมในบ้านเรา แนวคิดง่ายๆ คืองานนิทรรศการตอนทำโปรเจคจบ เอาจริงๆ แล้วก็ไม่ค่อยมีใครเข้าไปดู แม้แต่คนทำงานในสายงานเดียวกันเอง เพราะไม่มีงานไหนน่าสนใจพอ  ที่จะมีบ้างในบ้านเราคือการแข่งขันรายการต่างๆ ของทาง NECTEC ที่เน้นการแข่งมากกว่าการแชร์ประสบการณ์กัน

แนวคิดนี้ได้มาจากตอนที่มีคนมาติดต่อผมให้เช้าไปช่วยงานในบริษัทหนึ่ง ด้วยเหตุว่าเขาหาคนที่มีประสบการณ์ในการทำงานเฉพาะทางบางอย่างไม่ได้ ทำให้นึกได้ว่าจริงๆ แล้วสมัยผมทำโปรเจคก็ออกแบบ IC กันสนุกสนาน แต่ก็ไม่ได้ใช้ความรู้ตรงนั้นเท่าใหร่นัก จะดีกว่าไหมถ้าเรามีงานที่ไว้แลกเปลี่ยนว่าเราทำโครงงานอะไรกัน

งานแบบนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องของการทำโปรเจคจบเสมอไป งานหลายๆ อย่างเป็นงานจาก Startup ในบ้านเราที่พัฒนาอะไรเล็กๆ น้อยๆ (แต่ใช้งานได้จริง) แล้วไม่มีโอกาสเปิดให้ภายนอกรู้ว่าใครมีดีอะไรกันบ้าง ถ้าเรามีอะไรแลกเปลี่ยนกันตรงกลางเราน่าจะ….

  • เปิดโอกาสให้นายจ้างหาคนที่มีประสบการณ์เฉพาะทางเข้าไปทำงานกับตัวเองได้ อย่างน้อยๆ ก็ติดต่อกันเอาไว้เตรียมส่งงานแบบ freelance ก็ยังดี
  • แลกเปลี่ยนประสบการณ์ระหว่างผู้ประกอบการกันเองว่าใครทำอะไรตรงไหน เผื่อจูงมือกันไปรับงานได้
  • ให้เด็กปริญญาตรีออกมาดูโลกภายนอก สร้างการแข่งขันในเชิงวิชาการระหว่างสถาบัน
  • เด็กรุ่นต่อๆ ไปมาดูได้ว่าโลกเค้าต้องการอะไรกัน ทำอะไรแล้วมันจะไม่ขึ้นหิ้ง

อาจารย์มะนาวเสนอว่าเกษตรน่าจะมีศักยภาพในการเป็นเจ้าภาพครั้งแรกๆ (ถ้ามันเกิดแล้วจะเวียนก็ว่ากันไป) ตอนนี้คงถามคนแถวๆ นี้กันก่อนว่ามีใครสนใจอะไรแนวๆ นี้กันบ้างรึเปล่าครับ