Red in Love

วันนี้ไปเดินตลาด เจอร้านปังเย็น น่ากินมาก คนต่อคิวเพียบ มีคนทำสี่ห้าคน มือเป็นระวิง ด้วยความอยากลอง เลยไปต่อคิวมั่ง

ดูเมนูแล้วเลือกเมนูแรก Red in Love “สีแดงในความรัก” :)

รออยู่สิบนาที มันมาอยู่ในมือ

ตักไปคำแรก หวานน้ำหวานตามปรกติ

เจออะไรกรุบๆ แล้วแอบอุทานในใจ…..

“นี่มันแห้ว….”

 

Dedicate

หลายวันก่อนคุยกับ @warong เรื่องของความรัก ได้ฟังแนวคิดอีกอย่างหนึ่งที่ @warong อ้างมาอีกต่อคือ “ความรักเป็นความสามารถ”

บทสนทนาวันนั้นก็จบไป

แต่ที่ผมนึกขึ้นมาอีกอย่างหนึ่งคือ ความรักกับชีวิตคู่นั้น น่าจะเป็นคนละเรื่องกัน…

แม้ว่าชีวิตคู่ที่ดีต้องมีความรักก็ตาม แต่ชีวิตคู่ก็อาจจะไปได้แม้ไม่ความรัก หรือแม้จะรักกันแค่ไหน แต่ชีวิตคู่ก็อาจจะไปต่อไม่ได้ (หรืออาจจะเริ่มไม่ได้ด้วยซ้ำ)

เรารัก (และรักในแบบคู่รัก) ได้หลายครั้ง บางครั้งก็พร้อมๆ กันจนชีวิตวุ่นวายกันบ้าง แต่กับชีวิตคู่นั้น ดูเหมือนความปรารถนาที่จะ “มีเพียงหนึ่ง” เป็นเรื่องที่ถูกฝังมาในหัวใจของเราทุกคน

ชีวิตคู่คืออะไรกัน?

สำหรับผมแล้วชีิวิตคู่คือการ “ให้” (dedicate) บางส่วนในชีิวิตของเราให้กับคนอีกคนที่จะร่วมชีวิตไปกับเรา

และชีวิตคู่ไม่ได้เริ่มต้นที่การแต่งงาน… การแต่งงานเป็นการประกาศการ dedicate ในระดับที่สูงขึ้น และตลอดชีวิต

ตลอดเวลาที่ชีวิตคู่พัฒนาไป เรา dedicate บางอย่างเพื่อ “คู่” ของเรา แน่นอน การมีแฟนไม่ใช่การมีคนดูหนังและกินข้าว แต่ถ้าหาเวลา และกิจกรรมบางอย่างที่ dedicate ให้แก่กันและกันไม่ได้เลย ก็คงยากที่จะนึกออกว่าคู่นั้นจะไปกันรอดได้อย่างไรกััน

แต่ละคนมีระดับที่ dedicate ต่างๆ กันไป บางคนอาจจะยกให้เวลาให้ทั้งหมดนอกเวลางาน บางคู่อาจจะมีพื้นที่ส่วนตัวมากสักหน่อย แต่มันคงต้องมีสักส่วนที่เป็นของกันและกัน

คนที่แค่คบหากันอาจจะไม่มีอะไรมากกว่าการไปดูหนังด้วยกันเดือนละครั้ง อาจจะดูไม่มีสาระอะไร แต่นั่นเป็นพื้นที่ที่ทั้งสองให้กันและกัน

แล้วผมมานั่งบ่นเรื่องนี้ทำไมกัน?

 

ไหน

ไหนแม่บอกว่าจีบผู้ชายก่อนมันน่าเกลียดไง – เหมยลี่

ปล. เสิร์ชๆ นางเอกแล้วเจอแต่รูปเซ็กซี่ เฟลมาก แนวเดียวกับ Grace Park