ปรกติแล้วเวลาเขียนโปรแกรม มักเป็นเรื่องดีที่เราจะใส่ค่า defaults เอาไว้ให้ผู้ใช้เลือก เวลาที่มีตัวเลือกที่คนส่วนมากเลือกกันอยู่แล้ว
แต่สำหรับคนไม่ละเลียดกับชีวิตอย่างผม ส่วนแทบทุกอย่างจะมีค่าดีฟอลต์ใส่ไว้อยู่แล้วจะได้ไม่เสียเวลาเลือก เช่น ใส่เสื้อตัวบนสุดในกองเสมอ, กินกาแฟคาปูชิโน่เสมอ ฯลฯ จะยกเว้นบ้างเวลามีโอกาสอยากเลือกอย่างอื่นบ้าง
ไม่เว้นแม้แต่ของกิน…
และนี่คือค่าดีฟอลต์สำหรับการกินเทอมนี้
เส้นเล็กต้มยำหมูมะนาว
เรื่องน่าสนุกคือผมกินอยู่ทุกวันเป็นเดือนจนน้องที่แลปทนไม่ไหว ว่ามันอร่อยอะไรกันนักกันหนา เลยกินตามกันยกแลป กลายเป็นวันต้มยำหมูมะนาวไป
วันไปกินยกแลปนี่สนุกมาก จากร้านไม่มีคนเอาคนห้าหกคนไปยืนต่อคิว แป๊บเดียวไม่รู้คนมาจากไหนอีกเป็นพรวน น่าจะไปขอค่าโฆษณาจริงๆ
ส่วนของแถมวันนี้เป็นค่าดีฟอลต์เทอมที่แล้ว
ข้าวคลุกกะปิ….
สองร้านนี้อยู่ที่เกษตรทั้งคู่เลยครับ
เวลาไม่รู้จะกินอะไรก็สั่งก๊วยเตี๋ยวนี่แหละ จนแม่ครัวบอกว่า หน้าจะเป็นเส้นอยู่แล้ว :P
ต้มยำหมูมะนาวป้าเล็ก ร้านโปรดผมเลยนะนั่น
เฮอะๆๆๆ ที่บ้านเค้าอาหร่อยกว่า แซบมากๆๆๆ
ของผม มีแต่ “กระเพราหมูกรอบไข่ดาว” ไม่ก็ “หมูกรอบผัดน้ำพริกเผาไข่ดาว”
อารมณ์พอๆ กันคับ :D
เห็นจานแล้วนึกว่าที่เทพศิรินทร์ร่มเกล้า หุหุ
ปล.ช่วงนี้ข้าวคลุกกะปิแหลกราน – -“