เจอความเปลี่ยนแปลงในชีวิตครั้งใหญ่อีกครั้งหลังจากชีวิตค่อนข้างมีแบบแผนและคาดเดาได้มานาน

เจอครั้งสุดท้ายจะอาการคือเหวอ ไม่รู้จะไปยังไงต่อ ไม่รู้จะไปทำไม และก็ไม่ไปไหนเลยจริงๆ อยู่พักใหญ่

อาจจะเพราะแก่ขึ้น รู้ตัวว่าชีวิตยังไงก็ต้องไปต่อ พรุ่งนี้ต้องหายใจ สิ้นเดือนต้องจ่ายบิล และรู้ตัวว่าต่อให้เหวอไปนานแค่ไหนก็ต้องกลับมาหาความปกติอยู่ดี

พอดีกับเป็นช่วงที่งานถ่าโถม มีอะไรๆ เติมจนเต็มจังหวะชีวิตแบบใหม่นี่พอดี

ก็ถึงเวลาต้องหาความปกติใหม่ของชีวิต ใช้ชีวิตให้เป็นปกติในแบบที่เป็นปกติใหม่